اثر تمرین ورزشی به همراه رزوراترول بر بیان ژن های PDK4 و PGC-1α در عضله دو قلو موش های مسن مبتلا به دیابت نوع دو
*رزوراترول ، ورزش، PDK۴ ، PGC-۱α *فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران
افق دانش
علی صالحی۱ ، هاجر عباس زاده ۲، پروین فرزانگی۱
۱- گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
۲- گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
چکیده:
اهداف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثر تمرین ورزشی به همراه رزوراترول بر بیان ژن PDK۴ و PGC-۱α عضله دو قلو موش های مسن مبتلا به دیابت نوع دو بود.
مواد و روش ها: ۴۲ سر موش نر دیابتی ۲۵۰ تا ۳۰۰ گرمی به ۶ گروه؛ کنترل-سالم، کنترل-دیابتی، دیابتی+تمرین تناوبی، دیابتی+مکمل، دیابتی+تمرین تناوبی+مکمل و سالین تقسیم شدند. تمرین شامل، ۱۰ ست فعالیت یک دقیقهای با شدت ۵۰ درصد و ۲ دقیقه استراحت بین ستها بود و هر هفته ۲ متر در دقیقه به سرعت افزوده می شد. رزوراترول روزانه با دوز ۲۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به موش ها تزریق شد. بیان ژن PDK۴ و PGC-۱α در بافت عضله دو قلو به روش RT-PCR اندازه گیری شد.
یافته ها: نتایج نشان می دهد که بیشترین بیان ژن PDK۴ و PGC-۱α در عضله دو قلو در گروه مکمل+ تمرین تناوبی و کمترین سطوح آن در گروه بیمار و سالین مشاهده شد.
نتیجه گیری:نتایج نشان داد که ترکیبی از رزوراترول و تمرین تناوبی میتواند اثرات مفیدی بر بیان ژن PDK۴ و PGC-۱α در عضله دو قلوی موشهای مسن مبتلا به دیابت نوع ۲ داشته و در نتیجه خطرات ناشی از عوارض دیابت را کاهش دهد.
واژههای کلیدی: تمرین تناوبی، رزوراترول، PDK4، PGC-1α، دیابت نوع دو، فیزیولوژی ورزشی