اثر تمرین ورزشی بر سطح سرمی بتا استرادیول، تستوسترون و اختلال شناختی در مدل حیوانی سندرم تخمدان پلی کیستیک القاء شده با لتروزول

سمانه رفیعی ، محمد امین عدالت منش *
گروه فیزیولوژی، دانشکده علوم، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران

مجله شفای خاتم

مقدمه: سندرم تخمدان پلی‌کیستیک یک اختلال اندوکرینی و متابولیکی پیچیده با سبب‌شناسی نامشخص می‌باشد که با اختلال تخمک‌گذاری و هایپرآندروژنیسم شناسایی می‌شود. ما امکان تأثیر تمرین ورزشی را بر سطح بتا استرادیول و تستوسترون و نیز عملکردهای شناختی در مدل موش صحرایی سندرم تخمدان پلی‌کیستیک را بررسی کردیم. مواد و روش‌ها: برای القاء سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، ۳۰ موش صحرایی مادۀ باکرۀ اسپراگ داولی، لتروزول (۱ میلی‌گرم/کیلوگرم/روزانه) را به طور مداوم دریافت کردند. پس از ۲۸ روز تزریق درون صفاقی لتروزول، موش‌های صحرایی به صورت تصادفی به گروه‌های سندرم تخمدان پلی‌کیستیک و سندرم تخمدان پلی‌کیستیک + ورزش تقسیم شده و با کنترل‌های سالم مقایسه شدند. در گروه سندرم تخمدان پلی‌کیستیک + ورزش برنامۀ ورزشی ۲۰ دقیقه شنای روزانه برای چهار هفته بود. بعد از چهار هفته، ما حافظۀ فضایی را به وسیلۀ آزمون ماز آبی موریس در همۀ گروه‌ها ارزیابی کردیم. سپس سطح سرمی تستوسترون آزاد و بتا استرادیول با استفاده از الایزا اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: یافته‌ها یک افزایش در سطح سرمی تستوسترون و بتا استرادیول با نقص حافظۀ فضایی را در موش‌های صحرایی سندرم تخمدان پلی‌کیستیک نشان دادند. با این وجود تمرین ورزشی به طور قابل‌توجهی سطح سرمی هر دو هورمون را کاهش داده و عملکرد شناختی در موش‌های صحرایی سندرم تخمدان پلی‌کیستیک + ورزش را بهبود ‏بخشید. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که تمرین ورزشی کوتاه‌مدت می‌تواند اختلال شناختی را بهبود ‌بخشد و سطح سرمی تستوسترون و بتا استرادیول را در مدل سندرم تخمدان پلی‌کیستیک کاهش دهد. تمرین ورزشی می‌تواند راهکار درمانی اساسی برای جنبۀ شناختی سندرم تخمدان پلی‌کیستیک باشد.
واژه‌های کلیدی: هورمون‌های استروئیدی گناد، سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، شناخت

متن کامل مقاله رایگان