اثر تمرین تناوبی با شدت بالا و محدودیت کالریک بر عوامل التهابی و پری‌لیپین۳ بافت چرب احشایی رت‌های نر ویستار مبتلا به دیابت نوع ۲

 اثر تمرین تناوبی با شدت بالا و محدودیت کالریک بر عوامل التهابی و پری‌لیپین۳ بافت چرب احشایی رت‌های نر ویستار مبتلا به دیابت نوع ۲

فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران

آرش علی مرادی ، حسن متین همایی* ، صالح رحمتی احمدآباد
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

مجله فیض

چکیده

سابقه و هدف: شواهد زیادی در مطالعات، درمورد ارتباط واکنش‌های التهابی با پاتوژنز و عوارض ناشی از دیابت، به‌خصوص اختلال چربی خون و آترواسکلروز موجود است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین تناوبی با شدت بالا و محدودیت کالریک بر عوامل التهابی و پری‌لیپین۳ بافت چرب احشایی رت‌های نر دیابتی بود.
مواد و روش‌ها: ۳۲ سر موش صحرایی نر ویستار دیابتی به‌صورت تصادفی به سه گروه کنترل، تمرین تناوبی شدید و محدودیت کالریک تقسیم شدند. در گروه محدودیت کالریک ۴۰ درصد از کالری دریافتی محدود شد و گروه‌های دیگر غذای استاندارد موردنیاز خود را به‌صورت آزادانه دریافت کردند. تمرین تناوبی به‌مدت هشت هفته و پنج جلسه در هفته اعمال شد. بیان نسبی پروتئین پریلیپین ۳ (PLIN3) با تکنیک وسترن بلات و TNF-α و IL-6 به‌روش الایزا مورد سنجش قرار گرفت. دادهﻫﺎ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩه ﺍﺯ ﺁﺯﻣﻮن ﺁﻣﺎری تحلیل واریانس یک‌طرفه ﻭ ﺁﺯﻣﻮﻥ تعقیبی توکیﺁﻧﺎﻟﻴﺰ ﺷﺪ.
نتایج: تفاوت معنی‌داری بین میانگین PLIN3، IL-6 و TNF-α در سه گروه پژوهش مشاهده شد (۰/۰۰۱=P). نتایج آزمون تعقیبی بیانگر افزایش معنی‌دار PLIN3 و کاهش معنی‌دار IL-6 و TNF-α در گروه محدودیت کالریک و تمرین تناوبی شدید نسبت به گروه کنترل دیابتی بود (۰/۰۰۱=P).
نتیجه‌گیری: تمرین تناوبی شدید و محدودیت کالریک احتمالاً با افزایش بیان PLIN3می‌توانند اکسیداسیون چربی‌ها را افزایش دهند. کاهش این عوامل در طی پژوهش حاضر با توجه به نقش TNF-αو IL-6 در افزایش مقاومت به انسولین و دیابت نوع دو ممکن است در جلوگیری از ابتلا به این بیماری‌های متابولیکی سودمند باشد.
واژه‌های کلیدی: تناوبی شدید، محدودیت کالریک، پری‌لیپین۳، IL-6، فیزیولوژی ورزشی

متن کامل