* فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران*
اثر تمرین بازتوانی قلبی به دو شکل تداومی و تناوبی بر هموسیستئین، پپتید دهلیزی دفع کننده سدیم سرمی و ظرفیت عملکردی در بیماران قلبی بعد از عمل پیوند عروق کرونر
مجله پزشکی نیشابور
ناصر حیدری* ۱، علیرضا رمضانی۲ ، خسرو میناوند۳ ، رضا قراخانلو۴
۱- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران ، naserheidari۱۹۸۷@gmail.com
۲- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
۳- بخش قلب و عروق، بیمارستان علوم پزشکی امیر کبیر، اراک، ایران
۴- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده
مقدمه
هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر تمرین بازتوانی قلبی به دو شکل تداومی و تناوبی بر ظرفیت عملکردی، هموسیستئین و پپتید دهلیزی دفعکننده سدیم سرمی در بیماران قلبی بعد از عمل پیوند عروق کرونر میباشد.
مواد و روشها
۳۰ بیمار در سه گروه تمرین تداومی، تناوبی و کنترل قرار گرفتند. افراد با توجه به گروهشان به مدت ۸ هفته تمرین نموده و قبل و بعد از اجرای تمرین، آزمونهای خونگیری برای سنجش هموسیستئین و پپتید دهلیزی دفعکننده سدیم (ANP) استفاده شد. همچنین، ظرفیت عملکردی آزمودنیها مورد اندازهگیری قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل دادهها، از آزمون تحلیل واریانس ترکیبی و در صورت تفاوت، جهت تعیین محل تفاوت از آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده و تحلیلهای آماری با استفاده از نرمافزارSpss نسخه ۲۰ انجام شد.
یافتهها
هموسیستئین سرم پس از ۸ هفته تمرین در گروه تداومی کاهش یافت، در گروه تناوبی نیز این کاهش معنیدار بود، بطوریکه در گروه تمرین تناوبی بیش از تمرین تداومی بود. اجرای تمرینات تداومی منجر به کاهش معنیدار ANP گردید. همچنین، تمرین تناوبی سبب کاهش معنیدار ANP شد، بین دو گروه تناوبی و تداومی تفاوت معنیداری مشاهده نشد. بهبود ظرفیت عملکردی در گروه تداومی و تناوبی معنیدار بود، افزایش ظرفیت عملکردی در گروه تمرین تناوبی بیش از تمرین تداومی بود.
نتیجهگیری
نتایج تحقیق نشان داد که انجام تمرین تناوبی ظرفیت عملکردی بیماران CABG را افزایش داد، از سوی دیگر سبب کاهش هموسیستئین و ANP سرمی شد. احتمالا تمرین تناوبی همانند تمرین تداومی میتواند به عنوان تمرینی ایمن در برنامه بازتوانی قلبی این بیماران مورد استفاده قرارگیرد.
واژههای کلیدی: پیوند عروق کرونر، تمرین تناوبی، هموسیستئین، ظرفیت عملکردی، پپتید دهلیزی