مهدی رستمی زاده۱ ، علیرضا علمیه* ۲، فرهاد رحمانی نیا۳
۱- گروه تربیت بدنی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
۲- گروه تربیت بدنی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
۳- گروه تربیت بدنی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
مجله پزشکی اراک
چکیده
زمینه و هدف: فعالیت بدنی، با ایجاد بار مکانیکی بر سطح استخوان، باعث ترشح شاخصهای بازجذب استخوانی به گردش خون میشود که در تعامل با آدیپوکینها میتواند باعث کاهش چاقی و پیشگیری از عوارض آن شوند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر تمرینات هوازی و مقاومتی بر شاخصهای تن سنجی، سطوح استئوکلسین، لپتین و آدیپونکتین در مردان دارای اضافه وزن انجام شد.
مواد و روشها: ۴۰ مرد دارای اضافه وزن (۹۶/۰±۶۷/۲۸=شاخص توده بدنی و ۲۳/۲±۵۰/۳۱=سن) انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه تمرین هوازی (۱۳نفر)، تمرین مقاومتی (۱۳نفر) وگروه شاهد (۱۴نفر) قرارگرفتند. تمرین هوازی با شدت ۶۰ تا ۸۵ درصد حداکثر ضربان قلب و تمرین مقاومتی با شدت ۵۵ تا ۷۵ درصد یک تکرار بیشینه، ۸ هفته، ۳ جلسه در هفته به مدت۶۰ دقیقه انجام شد. ترکیب بدن و نمونه خونی به صورت ناشتا برای اندازهگیری سطح استئوکلسین، لپتین و آدیپونکتین در ابتدا و پس از ۸ هفته تمرین ارزیابی شد. دادهها با استفاده از آزمون آماری تی زوجی و آنالیز واریانس تحلیل شدند.
ملاحظات اخلاقی: این پژوهش با کد IR.IAU.RASHT.REC.1396.124 در کمیته اخلاق دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت مورد تایید قرار گرفته است و دارای ثبت کارآزمایی بالینی ایران به شماره IRCT20180226038876N1 میباشد.
یافتهها: تمرین هوازی و مقاومتی به ترتیب باعث کاهش شاخصهای تنسنجی (۰۵/۰>p)، لپتین(۰۰۱/۰>p، ۰۰۱/۰=p) و افزایش سطح استئوکلسین (۰۰۱/۰p=، ۰۰۱/۰>p) و آدیپونکتین (۰۰۱/۰p=، ۰۰۱/۰>p) شد. در مقایسه بین دو روش تمرینی تفاوت معنیداری بین دو گروه مشاهده نشد (۰۵/۰<p).
نتیجهگیری: با توجه به اثرات مطلوب تمرین هوازی و مقاومتی بر سطح استئوکلسین و آدیپوکینها، به نظر میرسد هر دو روش تمرینی با افزایش بار مکانیکی بر توده استخوانی باعث ایجاد تغییراتی در متابولیسم انرژی و وزن بدن میشود که میتواند فاکتور مهمی در پیشگیری از عوارض چاقی باشد.
واژههای کلیدی: آدیپونکتین، استئوکلسین، تمرین مقاومتی، تمرین هوازی، لپتین