اثر تمرینات تناوبی شدید و تداومی بر آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی بافت قلب موش‌های صحرایی پیر

رحمان سوری* ۱، محسن گرامی۲ ، پریسا پورنعمتی۳ ، آرزو اسکندری۴
۱- دانشیار، گروه تربیت بدنی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران ،
۲- دانشجوی کارشناسی ارشد رشته فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
۳- استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
۴- دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

مجله پزشکی گرگان

چکیده:
زمینه و هدف: پیری با افزایش تولید رادیکال‌های آزاد همراه می‌شود. از طرفی فعالیت‌های ورزشی با بهبود سیستم ضداکسایشی منجر به کاهش آسیب‌های ناشی از پیری می‌گردد. این مطالعه به منظور تعیین اثر تمرینات تناوبی شدید و تداومی بر آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی بافت قلب موش‌های صحرایی پیر انجام شد.

روش بررسی: این مطالعه تجربی روی ۲۴ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده سنی ۲۲ تا ۲۴ ماه انجام شد. حیوانات پس از دو هفته دوره سازگاری به سه گروه ۸ تایی شامل گروه تمرین تناوبی شدید (۸۰ تا ۱۰۰ درصد سرعت بیشنه)، گروه تمرین تداومی (۶۵ تا ۷۰ درصد بیشینه سرعت) و گروه کنترل تقسیم شدند.پروتکل تمرینی به مدت ۶ هفته و هر هفته ۵ جلسه اجرا شد. بافت قلب موش‌های صحرایی پس از ۴۸ ساعت از آخرین جلسه تمرینی استخراج شد. آنزیم‌های سوپراکسید دسموتاز (Superoxide dismutase: SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (Glutathione peroxidase: GPX) به روش الایزا آنالیز شدند.

یافته‌ها: آنزیم SOD در گروه‌های تمرین تداومی (۳±۴۱٫۲۶) و تناوبی شدید (۶±۴۸٫۸) نسبت به گروه کنترل (۲±۲۲٫۶۲) و آنزیم GPX در گروه‌های تمرین تداومی (۰٫۰۷±۱٫۹۶) و تناوبی شدید (۰٫۰۳±۲٫۲۸) نسبت به گروه کنترل (۰٫۰۴±۱٫۳۷) افزایش آماری معنی‌داری یافتند (P<0.05) و این افزایش در گروه‌های تمرین تناوبی شدید نسبت به گروه‌های تمرین تداومی بیشتر بود.

نتیجه‌گیری: تمرینات تناوبی شدید و تداومی باعث افزایش میزان آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی در موش‌های صحرایی مسن می‌گردند.
واژه‌های کلیدی: فعالیت ورزشی، رادیکال آزاد، پیری، سوپراکسید دسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، موش صحرایی

متن کامل