اثر تمرين هوازی بر بيان let-7a microRNA و IL-6 بافت تومور موش‌های مبتلا به سرطان پستان

ليلا انوشه، محمدرضا کردی*، عباسعلی گايينی، رضا مهديان، زهرا ميرآخری، صادق امانی شلمزاری ، اشرف امينی
دانشگاه تهران، دانشکده تربيت بدنی، دانشيار فيزيولوژی ورزش

فصلنامه بیماری های پستان

چکيده مقدمه: سايتوکاينIL-6 در ريز محيط تومور در سرطان پستان، نقش پيش التهابی دارد و از آنجايی‌که بين IL-6 و ميکرو RNA let-7a، که در اغلب سرطان‌ها به عنوان سرکوب‌کننده‌ تومور عمل می‌کند، يک حلقه بازخورد‌ی مثبت وجود دارد، در اين تحقيق، اثر تمرين هوازی بر بيان ميکرو let-7a RNA و IL-6 بافت تومور موش‌های مبتلا به سرطان پستان را بررسی کرديم. روش‌بررسی: تعداد ۲۰ سر موش بالب سی ماده (چهار تا پنج هفته) با تزريق زير جلدی سلول‌های سرطانی وابسته به گيرنده استروژن MC4-L2، به سرطان پستان مبتلا شده و به دو گروه ۱۰ تايی تومور- تمرين (TT) و تومور- کنترل (TC) تقسيم شدند. گروه تومور- تمرين به مدت ۶ هفته، ۵ روز در هفته تمرين هوازی با شدتی برابر با ۱۴-۱۸ متر بر دقيقه انجام دادند. پس از پيدايش تومور، طول و عرض تومور با کوليس ديجيتالی هر هفته اندازه‌گيری شد. موش‌ها ۴۸ ساعت پس از آخرين جلسه تمرين قربانی شدند و نمونه‌های بافتی برداشته و در دمای ۷۰- درجه ذخيره شد. بافت تومور هموژنايز شد و ميزان بيان ميکرو RNA let-7a به روش Real time – PCR و IL-6 به روش الايزا اندازه‌گيری شد. تجزيه و تحليل آماری let-7a ، توسط نرم‌افزار REST انجام شد. آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيری‌های مکرر و آزمون تی مستقل برای بررسی حجم تومور و IL-6 به کار گرفته‌ شد. يافته‌ها: حجم تومور و IL-6 در گروه تومور- تمرين نسبت به گروه تومور- کنترل کاهش، ولی بيان let-7a افزايش معناداری داشت (۰۵/۰P<). نتيجه‌گيری: به نظر می‌رسد در اين پژوهش، کاهش حجم تومور مشاهده شده در موش‌های بالب‌سی، به دنبال تمرينات هوازی تا حدودی به علت افت عوامل التهابی مانند IL-6 و افزايش let-7a است. اين يافته‌ها از تأثير تمرين ورزشی بر کاهش رشد تومور در سرطان‌های مدل موشی حمايت کرده و می‌توان تا حدودی اين نتايج را به خواص ضد التهابی تمرين ورزشی نسبت داد.
واژه‌های کلیدی: سرطان پستان، تمرين هوازی، ميکرو let-7a RNA، IL-6،

متن کامل مقاله رایگان