اثر تمرينات ورزشی هوازی و مکمل آلفاليپوئيک اسيد بر ميزان مقاومت به انسولين در زنان مبتلا به ديابت نوع ۲

فرهاد دريانوش *، مريم شکيبايی، علی زمانی ، مهدی محمدی
دانشيار، گروه تربيت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربيتی و روانشناسی، دانشگاه شيراز

مجله پزشکی گرگان

زمينه و هدف : آلفاليپوئيک اسيد (Alpha – lipoic acid: ALA) يک آنتی‌اکسيدان زيستی قوی است و به عنوان يک کوفاکتور در کمپلکس آنزيمی دهيدروژناز ميتوکندريايی در متابوليسم و توليد انرژی فعاليت دارد. اين مطالعه به منظور تعيين اثر تمرينات ورزشی هوازی و مکمل آلفاليپوئيک اسيد بر ميزان مقاومت به انسولين در زنان مبتلا به ديابت نوع ۲ انجام شد. روش بررسی : در اين مطالعه شبه‌تجربی ۴۴ زن مبتلا به ديابت نوع ۲ به صورت داوطلبانه انتخاب و سپس به‌صورت غيرتصادفی در چهار گروه کنترل، مکمل، تمرين و تمرين توأم با مکمل (ترکيبی) قرار گرفتند. بيماران گروه‌های مکمل و ترکيبی به مدت ۸ هفته، روزانه ۳ عدد کپسول ۱۰۰ ميلی‌گرمی آلفاليپوئيک اسيد مصرف ‌کردند. برنامه تمرينی شامل سه جلسه تمرينی در هر هفته به مدت هشت هفته انجام شد. افراد در هر جلسه، گرم کردن به مدت ۱۵-۱۰ دقيقه، دويدن بر روی تردميل با شدت ۴۰-۵۰% حداکثر ضربان قلب به مدت ۳۰ دقيقه و سپس سرد کردن به مدت ۱۰-۵ دقيقه را انجام دادند. خونگيری بعد از ۱۴-۱۲ ساعت ناشتايی در دو مرحله ابتدای مطالعه و انتهای هشت هفته انجام گرديد. يافته‌ها : هشت هفته مصرف مکمل ALA سبب کاهش مقاومت به انسولين گرديد (P<0.05). در گروه تمرين کاهش غيرمعنی‌داری در ميزان مقاومت به انسولين نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. در گروه ترکيبی اثر تعاملی ورزش و مکمل سبب کاهش معنی‌دار مقاومت به انسولين گرديد (P<0.05). نتيجه‌گيری : مصرف مکمل ALA به تنهايی توانست موجب کاهش انسولين و در نتيجه موجب کاهش مقاومت به انسولين گردد؛ اما در گروه مکمل + ورزش بر خلاف گروه مکمل، کاهش در ميزان قندخون ناشتا موجب کاهش در مقاومت به انسولين گرديد.
واژه‌های کلیدی: ديابت نوع ۲، آلفاليپوئيک اسيد، تمرينات ورزشی، انسولين،

متن کامل مقاله رایگان