امیرعلی جعفرنژادگرو ، فرشاد قربانلو ، مهدی مجلسی
مجله پزشکی رفسنجان
چکیده
زمینه و هدف: زانوی پرانتزی (Genu varum) یکی از ناهنجارهای اندام تحتانی است که با تغییر بیومکانیک اندام تحتانی در طی راه رفتن و دویدن همراه میباشد. از آنجاییکه برنامه اصلاحی منتخب دارای کمترین عوارض برای کودکان میباشد، لذا هدف پژوهش حاضر تعیین اثرات یک دوره برنامه تمرینی اصلاحی بر مؤلفههای نیروی عکسالعمل زمین طی دویدن در کودکان دارای زانوی پرانتزی بود.
مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی، ۱۷ کودک دارای عارضه زانوی پرانتزی در شهر همدان در سال ۱۳۹۵ به صورت داوطلب در پژوهش، شرکت داده شدند. آزمونها به صورت پسآزمون و پیشآزمون صورت گرفت. تمرینات اصلاحی طی مدت زمان ۱۶ هفته روی آزمودنیها اجرا شد. از آزمون t زوجی برای تحلیل آماری دادهها استفاده شد.
یافتهها: در پای برتر، مقدار اوج مؤلفههای نیروی عکسالعمل زمین در راستای عمودی طی فاز هل دادن، افزایش معنیداری را طی پسآزمون در مقایسه با پیشآزمون نشان داد (۰۱۲/۰=P). یافتهها در پای غیر برتر نشان داد که ایمپالس در راستای قدامی-خلفی طی پسآزمون در مقایسه با پیشآزمون بهطور معنیدار کاهش مییابد (۰۳۹/۰=P). همچنین در پای غیر برتر گشتاور آزاد در اوج منفی افزایش معنیداری را بعد از دوره تمرینی نشان داد (۰۱۵/۰=P). سایر مولفهها از جمله نرخ بارگذاری عمودی، ایمپالس و گشتاور آزاد در اوج مثبت و منفی هیچگونه اختلاف معنیداری را در مرحله پسآزمون نسبت به پیشآزمون نشان نداد (۰۵/۰<P).
نتیجهگیری: یافتهها نشان داد که تمرینات اصلاحی مورد استفاده در پژوهش حاضر، در بهبود اوج مؤلفههای نیروی عکسالعمل زمین، ضربه و گشتاور آزاد مؤثر است، اما اثر معنیداری بر روی نرخ بارگذاری ندارد.
واژههای کلیدی: زانوی پرانتزی، نیروهای عکسالعمل زمین، نرخ بارگذاری، ضربه، گشتاور آزاد، کودکان