مقایسه تاثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید با استقامتی تداومی بر بیان ژن ErbB3 در موش‏های مبتلا به سرطان پستان

مهدیه نصیری، مقصود پیری ، حسن متین همایی
گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران

مجله بیماری های پستان

مقدمه: در دو دهه اخیر پژوهش‏ها نشان داده‏اند، فعالیت ورزشی منظم نقش مهمی در مهار پیشرفت سرطان پستان دارد، همچنین ErbB3 می‏تواند به عنوان فاکتور درمانی در کاهش رشد تومور عمل کند، بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید با استقامتی تداومی بر بیان ژن erbB3 در موش‏های مبتلا به سرطان پستان است.

روش بررسی: ۱۸ سر موش آزمایشگاهی نژاد بالبسی (۶-۸ هفته، وزن ۰۵/۱ ± ۱۹ گرم)، پس از القا سرطان (تزریق MC4-L2 زیر پوستی به پهلوی راست موش‏ها) به صورت تصادفی به سه گروه ۶ تایی؛ کنترل، تناوبی شدید، استقامتی تداومی، تقسیم شدند، هر جلسه تمرین تناوبی شدید شامل شش تناوب سه دقیقه و ۲۰ ثانیه‏ای با شدت ۹۵-۹۰ درصد VO2max و یک دقیقه ریکاوری  با شدت ۳۵-۳۰ درصد VO2max بین هر تناوب، و هر جلسه تمرین استقامتی تداومی شامل ۶۰ دقیقه دویدن با شدت ۶۵- ۶۰ درصد VO2maxبود که پنج روز در هفته و به مدت ده هفته اجرا شد.

یافته‏ها: نتایج حاصل از آزمون آنالیز واریانس یک سویه نشان داد، هر دو مدل تمرینی باعث کاهش معنادار بیان ErbB3 نسبت به گروه کنترل شده است (۰۰۵/۰p=)، اما بین دو گروه تمرینی اختلاف معناداری در میزان بیان ژن ErbB3 مشاهده نشد (۳۰۴/۰=p) و همچنین هر دو مدل تمرینی باعث کاهش رشد حجم تومور نسبت به گروه کنترل شدند، که در گروه تناوبی شدید، این کاهش بیشتر بود.

نتیجه‏گیری: به نظر می‏رسد HIT نسبت به تمرینات تداومی می‏تواند مداخله موثرتری برای مهار تومور پستان باشد.
واژه‌های کلیدی: سرطان پستان، تمرینات تناوبی شدید، تمرینات استقامتی تداومی، ژن