بررسی تاثیرهشت هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر برخی اختلالات چرخه قاعدگی و سطوح سرمی هورمونهای جنسی زنان غیر ورزشکار

دکتر علی حیدریان پور ، فاطمه ضمیری دلیر

مجله پزشکی کردستان

زمینه و هدف:  با توجه به اثرات مفید جسمانی وروانشناختی ورزش هوازی  و اینکه امروزه اختلالات قاعدگی وعوارض ناشی از آن یکی مهمترین مسایل خانوادگی و اجتماعی مطرح است هدف ازپژوهش حاضر بررسی تاثیر۸ هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر روی اختلالات چرخه قاعدگی و سطوح هورمونهای استروژن و پروژسترون می باشد.

روش بررسی: در این تحقیق ۲۰ زن دارای اختلالات قاعدگی به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی (میانگین سنی۱/۳±۶/۲۳ سال، قد ۲/۴±۱۶۱سانتی متر، و وزن ۲/۶±۲/۵۸ کیلوگرم) و کنترل (میانگین سنی۲/۳±۴/۲۳سال، قد ۱/۵±۱۶۲سانتی متر، و وزن ۱/۷±۵/۵۷کیلوگرم) تقسیم گردیدند. گروه تجربی ۸ هفته تمرین هوازی با شدت ۶۰-۸۵% ضربان قلب بیشینه را انجام دادند. قبل و پس از دوره‌ی تمرین از همه‌ی آزمودنی‌ها در فاز فولیکولار، برای اندازه‌گیری متغیرهای هورمونی نمونه‌ی خونی گرفته شد. آزمودنی ها به پرسش نامه های تعیین سطح اختلالات قاعدگی پاسخ دادند. سطح هورمون های استروژن و پروژسترون نیز با استفاده از روش الکتروکمی لومینسانس اندازه گیری گردید. برای تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS V.20 در سطح معنی داری (۰۵/۰ P≤) استفاده شد.

یافته ها : داده های حاصل از پژوهش نشان داد که در گروه تجربی مقیاس دیداری سنجش درد  بعد از ۸ هفته فعالیت متوسط هوازی ، کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل و مقادیر قبل از ۸ هفته تمرین ورزشی داشته است(۰۱/۰> P). افزون‌براین، سطوح هورمون‌های استروژن  و پروژسترون  نیز افزایش معنی‌داری  نسبت به گروه کنترل ومقادیر قبل از ۸ هفته تمرین ورزشی را نشان دادند(۰۵/۰> P).

نتیجه گیری : بر اساس یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری کرد که استفاده از تمرینات منظم هوازی با شدت متوسط،  احتمالابا افزایش سطح هورمونهای استروژن وپروژسترون می­تواند  از بروز برخی اختلالات قاعدگی پیشگیری ویا  از علایم آن بکاهد. بنابراین تمرینات هوازی را می توان به عنوان روشی پیشگیرانه، درمانی یا کمک درمانی برای کنترل دیسمنوره و دیگر اختلالات قاعدگی مورد استفاده قرار داد.

کلیدواژه‌ها: تمرینات استقامتی، استروژن، پروژسترون، اختلالات قاعدگی

متن کامل مقاله رایگان