مهدی یادگاری ۱، سیمین ریاحی۲ ، شادمهر میردار۳ ، غلامرضا حمیدیان۴ ، پریناز مصدق۵ ، فریبا یحیوی۶
مجله پزشکی فسا
زمینه و هدف: با توجه به پیشینه محدود پژوهشی در ارتباط با اثر تمرینات ورزشی با شدتهای مختلف در کنار تنش هایپوکسی بر آپوپتوز ریوی، هدف پژوهش حاضر پایش اثرات هایپوکسی و تیپر شدت بر بیان پروتئینهای آپوپتوتیک Bax و Bcl2 ریوی بود.
مواد و روشها: در این پژوهش تجربی ۲۴ سر رت نر صحرائی (سن ۴ هفته، وزن ۹± ۷۲ گرم) بهصورت تصادفی به ۲ گروه کنترل (۸ سر) و تمرین (۱۶ سر) تقسیم شدند. نمونهها پس از ۶ هفته تمرین بیهوازی وارد محیط هایپوکسی شده و ۳ هفته در آنجا زندگی کردند. گروه دیگری نیز همزمان با قرارگیری در محیط هایپوکسی، به اجرای تیپر (کاهش ۳۰ درصدی درشدت تمرین) پرداختند. بیان پروتئینی Bax و Bcl2 حبابچههای ریه با روش ایمونوهیستوشیمی اندازهگیری شد. جهت تحلیل دادهها از آزمونهای آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی LSD در سطح ۰۵/۰≥ P استفاده شد.
نتایج: بیان پروتئین Bcl2 در نمونههای تمرین کرده و قرارگرفته در معرض هایپوکسی افزایش یافت و ۳ هفته بهرهگیری از تیپر آن را کاهش داد (۰۵/۰<P). بیان پروتئین Bax در نمونههای تمرین کرده و قرارگرفته در معرض هایپوکسی افزایش (۰۵/۰≥P) و در اثر تیپر کاهش یافت (۰۵/۰<P).
نتیجهگیری: به نظر میرسد هایپوکسی متوسط قادر است در ریه نمونههایی که تمرینات شدیدی را پشت سر گذاشتهاند اثرات آپوپتوزی اعمال کند و احتمال میرود بهرهگیری از تیپر شدت این اثرات را کاهش دهد.