پاسخ فاکتور نوروترفیک مغزی عضلات نعلی و خم کننده بلند شست موش های صحرایی به یک جلسه فعالیت مقاومتی

۱ریحانه زرباف؛ ۲رضا قراخانلو؛ ۳ریحانه محمدخانی؛ ۴رسول اسلامی
۱دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش
۲دانشیار دانشگاه تربیت مدرس
۳کارشناش ارشد فیزیولوژی ورزش دانشگاه تربیت مدرس
۴استادیار دانشگاه علامه طباطبایی

پژوهشنامه فیزیولوژی ورزشی کاربردی

ابقه و هدف: اخیرا تاثیر فعالیت بدنی بر عملکرد نوروتروفینها از جمله فاکتور نروترفیک مغزی (BDNF) و نقش آن در عضله مورد توجه قرار گرفته است. لذا در تحقیق حاضر پاسخ BDNF به یک جلسه فعالیت مقاومتی در عضلات نعلی و خم­کننده بلند شست (FHL) موش­های صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.
روش­شناسی: تعداد ۲۴ سر موش صحرایی نر به طور تصادفی به ۲ گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. در جلسه تمرین حیوانات با وزنه هایی برابر با ۳۰% وزنشان از نردبان بالا رفتند. سپس۲۴ و ۴۸ ساعت بعد از جلسه تمرین بیهوش شده و بلافاصله عضلات خارج شدند.
یافته­ها: نتایج نشان داد که مقدار پایه پروتئین  BDNFدر عضله خم کننده بلند شست بیشتر از عضله نعلی بود. همچنین مقدار این پروتئین در عضله­ی FHL، سطوح پایین­تری از معنی­داری را در دو نقطه زمانی ۲۴ و ۴۸ ساعت بعد از تمرین نشان داد، در حالی که در عضله نعلی تغییرات معنی­داری مشاهده نشد.
نتیجه­گیری: تفاوت در مقادیر پایه پروتئین  BDNFدر عضلات FHL و نعلی، کاهش معنی­دار این پروتئین در عضله  FHLو عدم تغییر این پروتئین در عضله نعلی به دنبال فعالیت مقاومتی، دلایلی بر تاثیرات ویژه پروتئین  BDNFدر هر یک از عضلات تند و کند انقباض است.

کلیدواژگان
BDNF؛ تمرین مقاومتی؛ عضله اسکلتی

متن کامل مقاله رایگان