فائزه ناصرخانی ۱؛ رحیمه مهدی زاده۲
۱کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشکد تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران.
۲دانشیار فیزیولوژی ورزش، دانشکد تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران.
پژوهش های فیزیولوژی و مدیریت در ورزش
غییر عوامل همودینامیک حین ورزش به نوع و حجم تمرین وابسته است. اما این تغییرات پس از ورزش با محدودیت جریان خون (BFR) کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این تحقیق، بررسی پاسخ حاد برخی عوامل همودینامیک به یک جلسه راه رفتن روی تردمیل با BFR در دختران جوان بود. ۳۰ دختر جوان سالم با میانگین سنی ۷۶/۱±۲۷/۲۰ سال و وزن ۸۰/۳±۶۱/۵۳ کیلوگرم، که داوطلب شرکت در مطالعه بودند، بهعنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند و بهطور تصادفی در سه گروه: ۱٫ راه رفتن روی تردمیل با BFR (با شدت ۲مایل بر ساعت، ۵ ست۲ دقیقهای با یک دقیقه استراحت بین هر ست)، ۲٫ راه رفتن روی تردمیل بدون BFR (با همان حجم گروه BFR) و ۳٫ کنترل (با BFR و بدون ورزش) قرار گرفتند. ضربان قلب (HR)، فشارخون سیستولیک (SBP)، فشارخون دیاستولیک (DBP)، فشار متوسط شریانی (MAP) و حاصلضرب فشارخون سیستولیک در ضربان قلب (RPP) پیش از شروع جلسۀ ورزش و ۲۰ دقیقه پس از پایان جلسه اندازهگیری شد. برای محدود کردن جریان خون از دستگاه تورنیکت استفاده شد. MAP با استفاده از فرمول زیر برای هر فرد محاسبه شد:
MAP=(DBP+0.33(SBP-DBP))
برای تجزیهوتحلیل دادهها از ANOVA استفاده شد. سطح معناداری آماری ۰۵/۰ P<تعیین شد.
تحلیل دادهها نشان داد هر دو برنامۀ ورزشی موجب افزایش معنادار HR، SBP و RPP در مقایسه با مقادیر پیش از تمرین شد (۰۵/۰P<). پس از یک جلسه ورزش، بینRPP ، HR و SBP سه گروه تفاوت معناداری مشاهده شد (۰۵/۰P<) و میزان افزایش در گروه BFR بیشتر از گروه بدون BFR بود. این در حالی است که بین مقادیر DBPو MAP در گروههای مختلف پس از یک جلسه راه رفتن روی تردمیل با BFR تفاوت معناداری وجود نداشت (۰۵/۰P>). نتایج نشان داد BFR موجب تغییر برخی عوامل همودینامیک میشود؛ که بیانگر افزایش نیازهای عضلۀ قلب در پاسخ به ورزش BFRاست.
کلیدواژهها
حاصلضرب فشارخون سیستولیک در ضربان قلب؛ ضربان قلب؛ فشار متوسط شریانی؛ فشارخون سیستولیک؛ محدودیت جریان خون