پاسخ آنزیم های کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز نسبت به فاصله استراحتی بین ست ها طی فعالیت مقاومتی در مردان تمرین نکرده

کمال عزیزبیگی بوکانی
استاد‌یار دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج

مجله فیزیولوژی ورزشی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی پاسخ آنزیم­های کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز نسبت به فواصل استراحتی بین نوبت­ها طی فعالیت مقاومتی بود. به­همین­منظور، تعداد ۲۰ دانشجوی مرد تمرین­نکرده ( با میانگین        سنی۶/۱±۵/۲۲ سال، قد ۴/۳±۱۷۴ سانتی­متر و وزن ۵/۳±۲/۷۳ کیلوگرم) به­طور داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند و به­طور تصادفی در یکی از دو گروه فعالیت مقاومتی با فاصلۀ استراحتی ۹۰ ثانیه و ۱۸۰ ثانیه قرار گرفتند. فعالیت مقاومتی با شدت حداکثر شش تکرار بیشینه در چهار نوبت انجام شد. همچنین،        نمونه­گیری پیش از شروع پروتکل فعالیت، بلافاصله پس از اتمام آن و در شش، ۲۴ و ۴۸ ساعت بعد از آن نیز دنبال شد. نتایج نشان می­دهد آنزیم­های کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز ۲۴ ساعت پس از فعالیت در هر دو گروه افزایش معنا­داری یافته و این افزایش تا ۴۸ ساعت پس از فعالیت نسبت به استراحت تداوم داشته است(≤ ۰٫۰۰۰۱­P). بااین­وجود­، در نوع فعالیت مقاومتی × زمان در کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز تفاوت معناداری بین دو فعالیت مقاومتی دیده نمی­شود (P>0.05)؛ بنابراین، فاصلۀ استراحتی بر تغییرات دو آنزیم مذکور تأثیری نداشته است. نتیجه­گیری می­شود که فاصلۀ استراحتی بین نوبت­ها در فعالیت مقاومت  نمی­تواند متغیر تأثیر­گذار مهمی بر میزان آسیب سلولی باشد.
کلیدواژه ها
فعالیت مقاومتی؛ آسیب سلولی؛ فاصلۀ استراحتی

متن کامل مقاله رایگان