نمایه توده بدنی و رابطه آن با کیفیت زندگی زنان یائسه

آذر گل مکانی ، منصوره شریعتی سرچشمه، پرویز معروضی ، طیبه رضایی ثانی
مربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور

مجله پرستاری و مامائی جامع نگر

مقدمه: در جهان امروزی چاقی شیوع فزاینده­ای دارد. شیوع چاقی در زنان بیش از مردان است خصوصا” در زمان  یائسگی. یائسگی نشانه سالمندی و فرآیندی بیولوژیک و غیر قابل اجتناب است؛ که تأثیر قابل ملاحظه­ای بر کیفیت زندگی فرد دارد و شناخت عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی در زمان یائسگی مسئله مهمی در زندگی زنان است.

هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه نمایه توده بدنی با کیفیت زندگی زنان یائسه شهر نیشابور انجام گرفته است.

روش کار: این مطالعه توصیفی از نوع  همبستگی است که در آن  ۳۷۵ خانم یائسه ۶۵- ۴۰ ساله نیشابوری بدون سابقه جراحی برداشتن رحم و تخمدان­ها و یا هورمون درمانی همزمان با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله­ای طی سال ۱۳۹۱ انتخاب شدند. داده­ها از طریق پرسشنامه اطلاعات فردی و فرم مشاهده و پرسشنامه کیفیت زندگی زنان یائسه در مراکز بهداشتی و مساجد جمع­آوری و با استفاده از آزمون­های آماری همبستگی پیرسون،کای دو و آزمون تی و رگرسیون خطی تجزیه تحلیل گردیدند.

نتایج: واحدهای پژوهش میانگین سنی ۵±۴/۵۵ داشتند. طبق آزمون همبستگی پیرسون رابطه­ای میان نمایه توده بدنی و کیفیت زندگی مشاهده نشد(۹۹۸/۰=P). بین متغیرهای سن و ورزش با کیفیت زندگی بر اساس آزمون همبستگی پیرسون رابطه آماری معنی داری وجود داشت (به ترتیب ۰۰۲/۰ p= و ۰۲۹/۰p=). هم چنین براساس رگرسیون خطی متغیرهای سن، تأهل، دخانیات، ورزش و مسکن با کیفیت زندگی زنان یائسه مرتبط بوده­اند.

نتیجه گیری: در این پژوهش نمایه توده بدنی تأثیری بر کیفیت زندگی زنان یائسه نداشت. با افزایش سن کیفیت زندگی بهبود یافته بود و زنانی که ورزش می­کردند از کیفیت زندگی مطلوب­تری برخوردار بودند.
واژه‌های کلیدی: یائسگی، نمایه توده بدنی، کیفیت زندگی،

متن کامل مقاله رایگان