مقایسۀ ۶ هفته تمرین تناوبی خیلی شدید و تداومی به همراه غذای استاندارد بر بیان ژن دسنوترین و FNDC5بعد از یک دوره مصرف غذای پرچرب در دو بافت چربی زیرپوستی و عضلۀ چهار سر رت‌های نر چاق

سعید رحمتی ، عباسعلی گائینی، سیروس چوبینه، مجتبی دولت شاهی

مجله پزشکی شهید صدوقی یزد

مقدمه چاقی اختلال سیستمیکی است که تنظیم پروتئین‌های موثر در متابولیسم چربی را مختل می‌کند و به مقاومت به انسولین و دیابت منجر می‌شود. هدف پژوهش حاضر مقایسۀ ۶ هفته تمرین تناوبی خیلی شدید و تداومی به همراه غذای استاندارد بر بیان ژن دسنوترین و  (Fibronectin type III Domain Containing protein5) FNDC در دو بافت چربی زیرپوستی و عضلۀ چهار سر رت‌های نر چاق بود.
روش بررسی: نوع پژوهش توسعه‌ای و روش آن تجربی بود.۴۰ رت نژاد ویستار بعد از ۱۲هفته غذای پرچرب (۳۰n=) و غذای استاندارد (۱۰n=) جهت اطمینان از چاقی با هم مقایسه شدند. سپس ۳۰ رت چاق تصادفی ساده به ۳ گروه تقسیم شدند: کنترل (۱۰n=)، تمرین تداومی (۱۰n=) و تمرین تناوبی خیلی شدید (۱۰n=). تمرین تدوامی و تناوبی خیلی شدید ۶ هفته و هر هفته ۶ جلسه انجام ‌شد. میزان بیان ژن دسنوترین و FNDC5 در بافت چربی زیرپوستی و عضلۀ چهار سر به روش Real Time-PCRسنجیده شد. برای مقایسۀ تغییرات بین گروهی از آزمونONE-WAY ANOVA و آزمون تعقیبی توکی و برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار  ۱۶SPSS و اکسل ۲۰۰۷ استفاده شد.
نتایج: پژوهش نشان داد بیان ژن دسنوترین بافت چربی زیر پوستی بین گروه تمرین تداومی و تمرین تناوبی خیلی شدید تفاوت معناداری داشت )۰۱۱/۰P=)، ولی بیان ژن دسنوترین)۲۷۵/۰P=) و FNDC5 )981/0P=) بافت عضله چهار سر  بین دو گروه معنادار نبود.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد برای افراد چاق و برای مقابله با آثار مخربی که چاقی بر پروتئین‌های دسنوترین و FNDC5 دارد، تمرین تداومی کارآمدتر است. ولی برای کاهش وزن، تمرین تناوبی خیلی شدید روش بهتری است.
واژه‌های کلیدی: دسنوترین، FNDC5، تمرین تناوبی خیلی شدید، تمرین تداومی

متن کامل رایگان