مقایسۀ اثر یک دوره تمرین ورزشی هوازی با دو حجم متفاوت بر برخی فاکتور‌های خطر بیماری-های قلبی-عروقی در دختران کم‌توان ذهنی

۱ امیرحسین حقیقی ؛ ۲ نسرین گلردی؛ ۳ محمدرضا حامدی نیا
۱دانشیار گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
۲کارشناس‌ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
۳استاد گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران

نشریه علوم زیستی ورزشی

هدف پژوهش حاضر مقایسۀ اثر یک دوره تمرین ورزشی هوازی با دو حجم متفاوت بر برخی فاکتور­های خطر بیماری­های قلبی-عروقی در دختران کم­توان ذهنی بود. ۲۴ دختر کم­توان ذهنی به‌­صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند: ۱٫ تمرین هوازی سه بار در هفته به مدت ۴۵ دقیقه؛ ۲٫ تمرین هوازی چهار بار در هفته به مدت ۴۰ دقیقه؛ ۳٫ کنترل. گروه­های تجربی تمرینات هوازی شامل ۱۰ دقیقه گرم کردن، ۳۰ دقیقه راه رفتن، دویدن و بازی­های آزاد و ۵ دقیقه سرد کردن را به مدت هشت هفته با شدت ۷۵-۶۵ درصد ضربان قلب ذخیره انجام دادند. داده­ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه در سطح ۰۵/۰ > α تحلیل شد. نتایج نشان داد بین سه گروه در شاخص­های نیمرخ­های لیپیدی، ضربان قلب و برخی از متغیرهای ترکیب بدن (درصد چربی، BMI و WC) تفاوت معنا­داری وجود ندارد (۰۵/۰ < P). دختران کم‌توان ذهنی برای بهبود استقامت قلبی- عروقی می­توانند از حجم تمرینی چهار بار در هفته به مدت ۴۰ دقیقه استفاده کنند و برای کاهش WHR از حجم تمرینی سه بار در هفته به مدت ۴۵ دقیقه بهره ببرند. در مورد شاخص­های وزن و VO2max می­توان از هر دو حجم تمرینی استفاده کرد.
کلیدواژگان
تمرین هوازی؛ حجم تمرین؛ فاکتورهای خطر؛ کم‌توان ذهنی

متن کامل مقاله رایگان