مقایسه تأثیر ۸ هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و تمرین استقامتی کم‌شدت (LIET) به‌همراه رژیم پرچرب بر میزان بیان ژن PPARα و PLIN5 عضله اسکلتی موش‌های صحرایی نر چاق

 مقایسه تأثیر ۸ هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و تمرین استقامتی کم‌شدت (LIET) به‌همراه رژیم پرچرب بر میزان بیان ژن PPARα و PLIN5 عضله اسکلتی موش‌های صحرایی نر چاق

فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران

سمیرا صادقی ، فرزانه تقیان*
دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

مجله فیض

چکیده

سابقه و هدف: چاقی اختلالی متابولیک با درگیری پروتئین‌های مؤثر در متابولیسم چربی می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه اثرات ۸ هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و تمرین استقامتی کم‌شدت (LIET) بر میزان بیان ژن‌های PPARα و PLIN5 عضله اسکلتی موش‌های صحرایی نر دارای اضافه‌وزن بود.
مواد و روش‌ها: ۴۰ سر رت نر ویستار ۵هفته‌ای با وزن ۲/۸±۱۵۵/۴ گرم به‌طور تصادفی به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. گروه کنترل، HIIT و LIET غذای پرچرب و گروه شم غذای استاندارد به‌مدت ۱۶ هفته مصرف کردند. تمرینات گروه HIIT شامل دو دقیقه با شدت ۷۵ درصد سرعت بیشینه بود که به‌صورت تدریجی تا ۹۰ درصد سرعت بیشینه در هفته چهارم ادامه می‌یابد. فعالیت با شدت پایین شامل دو دقیقه با شدت ۳۰ درصد از هفته اوّل تا هفته سوم و ۲۰ درصد سرعت بیشینه از ابتدای هفته چهارم تا انتهای دوره بود. تمرین گروه LIET (شامل سه قسمت گرم کردن با ۳۰ درصد سرعت بیشینه به‌مدت ۵ دقیقه، تمرین اصلی و سرد کردن با ۳۰ درصد سرعت بیشینه به‌مدت ۵ دقیقه) بود. در پایان، میزان بیان ژن‌های PPARα و PLIN5 عضله اسکلتی به‌روش Real-time pcr اندازه‌گیری شد.
نتایج: یافته‌ها نشان‌دهنده افزایش معنی‌دار بیان ژن PPARα و PLIN5 در گروه‌های HIIT و LIET نسبت به گروه کنترل بوده است (۰/۰۰۱=P).
نتیجه‌گیری: تمریناتHIIT و LIET با افزایش بیان ژن PPARα عضله اسکلتی باعث افزایش بیان ژن PLIN5 قطرات چربی بافت عضلانی می‌شود.
واژه‌های کلیدی: تمرین تناوبی شدید، تمرین استقامتی کم‌شدت، PPARα، PLIN5، فیزیولوژی ورزشی

متن کامل