* فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران*
مقایسه اثر ۸ هفته تمرین قدرتی، ورزش در آب و مصرف امگا ۳ بر میزان فشار اکسایشی، CRP، هموگلوبین گلیکوزیله و فشارخون در مردان دیابتی دارای نوروپاتی محیطی
علیرضا سعادتی فر ، طاهره باقرپور* ، نعمت الله نعمتی
گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
مجله پزشکی فیض
چکیده
سابقه و هدف: دیابت به عوارضی همچون نوروپاتی محیطی منجر میگردد. هدف از این تحقیق، مقایسه اثر ۸ هفته تمرین قدرتی، ورزش در آب و مصرف امگا ۳ بر میزان مالوندیآلدهید (Malondialdehyde: MDA)، پروتئین واکنشی C (C- Reactive Protein: CRP)، هموگلوبین گلیکوزیله و فشارخون در مردان دیابتی دارای نوروپاتی محیطی بود.
مواد و روشها: این تحقیق از نوع نیمهتجربی است و جامعه آماری آن را مردان دیابتی دارای نوروپاتی محیطی تشکیل میداد. تعداد ۸۰ نفر بیمار دیابتی دارای نوروپاتی در چهار گروه مصرف مکمل امگا ۳، تمرین قدرتی، تمرین در آب و کنترل تقسیم شدند (بهمدت هشت هفته، هر گروه ۲۰ نفر).
نتایج: از نظر هموگلوبین گلیکوزیله و فشارخون، بین گروه کنترل با گروههای تمرین قدرتی (۰/۰۰۱=P)، تمرین در آب (۰/۰۰۱=P) و امگا-۳ (۰/۰۰۱=P) تفاوت معناداری وجود داشت. از نظر هموگلوبین گلیکوزیله بین گروه تمرین قدرتی با گروه امگا-۳ (۰/۰۴۱=P) و از نظر فشارخون بین گروه تمرین در آب با گروه امگا-۳ (۰/۰۰۴=P) تفاوت معناداری وجود داشت. همچنین از نظر مقدار MDA و CRP بین گروه کنترل با گروه تمرین قدرتی (۰/۰۰۱=P) و گروه تمرین در آب (۰/۰۰۱=P)، و بین گروه تمرین مقاومتی با گروه امگا-۳ (۰/۰۰۱=P) و گروه تمرین در آب با گروه امگا-۳ (۰/۰۰۱=P) تفاوت معناداری وجود داشت.
نتیجهگیری: ورزش مقاومتی و تمرین در آب باعث کاهش التهاب و فشار اکسایشی و همچنین فشارخون و هموگلوبین گلیکوزیله در افراد با بیماری نوروپاتی دیابتی شد. اما امگا-۳ بهتنهایی فقط بر فشارخون و هموگلوبین گلیکوزیله مؤثر بود.
واژههای کلیدی: دیابت، تمرین قدرتی، امگا-۳، ورزش در آب، التهاب، فشار اکسایشی