مقایسة تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و تناوبی هوازی با شدت بالا بر بیان ‌-microRNAهای مرتبط با رگ‌زایی و ضدرگ‌زایی بافت چربی در موش‌های تغذیه‌شده با رژیم غذایی پرچرب (فیزیولوژی ورزشی)

مقایسة تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و تناوبی هوازی با شدت بالا بر بیان ‌-microRNAهای مرتبط با رگ‌زایی و ضدرگ‌زایی بافت چربی در موش‌های تغذیه‌شده با رژیم غذایی پرچرب (فیزیولوژی ورزشی)

فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران

حمید صادقیان ۱ معرفت سیاه کوهیان ۱ محسن اکبرپور بنی ۲ لطفعلی بلبلی ۱

۱ گروه علوم ورزشی، دانشکدة علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

۲ گروه علوم ورزشی، دانشکدة ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه قم، قم، ایران

نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی

چکیده

چکیده

زمینه و هدف: فعالیت‌های ورزشی و چاقی، رگ‌زایی در بافت چربی را تغییر می‌دهند و در نتیجه تغییرات زیادی در فرایندهای متابولیکی ایجاد می‌کنند. هدف از این پژوهش مقایسة تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و تناوبی هوازی با شدت بالا بر بیان miRNAهای مرتبط با رگ‌زایی و ضدرگ‌زایی بافت چربی در موش‌های صحرایی تغذیه‌شده با رژیم غذایی پرچرب بود.
مواد و روش‌ها: در پژوهش بنیادی و تجربی حاضر، ۶۰ سر موش صحرایی نر ویستار شش‌هفته‌ای ( g35/11 ± ۴۰/۱۹۲ = میانگین وزن بدن) از انستیتو پاستور ایران تهیه شد. حیوانات پس از انتقال به محیط آزمایشگاه و یک هفته آشنایی با محیط جدید، به‌طور تصادفی به شش گروه مساوی تقسیم شدند: ۱٫ غذای عادی (CO)، ۲٫ غذای عادی+ تمرین مقاومتی (NRT)، ۳٫ غذای عادی+ تمرین تناوبی (NHT)، ۴٫ غذای پرچرب (HF)، ۵٫ غذای پرچرب+تمرین مقاومتی (HFRT)، ۶٫ غذای پرچرب+ تمرین تناوبی(HFHT) n= 10) در هر گروه). گروه‌های تمرینی به مدت هشت هفته و هر هفته پنج جلسه قرارداد تمرینی خود را اجرا کردند. تمرین مقاومتی شامل صعود از نردبان یک‌متری با شیب ۹۰ درجه و ۴۶ پله بود؛ در ابتدا وزنة بسته‌شده به دم موش‌ها ۳۰ درصد وزن بدن آن‌ها بود و به‌تدریج به حدود ۱۸۰ درصد وزن بدن آن‌ها در هفتة پایانی رسید. تمرینات در پنج نوبت چهار تکراری اجرا شد. تمرین تناوبی هوازی با شدت بالا روی نوار گردان با سرعت اولیة ۱۵ متر در دقیقه شروع شد و در هر جلسه، یک تا دو متر در دقیقه، براساس توانایی موش‌ها به سرعت نوار گردان اضافه شد. در هفتة پایانی، تمرین به شش وهلة سه‌دقیقه‌ای دویدن با سرعت ۴۰ متر بر دقیقه با شیب ۱۵ درجه رسید. به‌منظور بررسی تأثیر تمرینات مقاومتی و تناوبی هوازی و رژیم غذایی پرچرب (۵۸ درصد کالری به شکل چربی) بر متغیرهای miR-221, miR-222, miR-329 و VEGF، آزمودنی‌ها در هر گروه ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسة تمرینی کشته شدند و نمونه‌برداری از بافت چربی مزنتریک (روده بند) بلافاصله پس از کشتن حیوانات با دقت انجام گرفت. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های t مستقل و آنوای یک و دوراهه در سطح معناداری ۰۵/۰ ≥P انجام گرفت.
نتایج: نتایج نشان داد در miR-221 ,miR-222 و VEGF در گروه‌های غذای عادی+ تمرین مقاومتی ، غذای عادی+ تمرین تناوبی و غذای پرچرب+ تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل به‌طور معناداری بیشتر بود (۰۱/۰≥P). اما miR-329 فقط در گروه غذای پرچرب به‌طور معناداری بیشتر از گروه غذای عادی+ تمرین تناوبی بود (۰۲۲/۰=P).
نتیجه‌گیری: به‌طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد تمرینات مقاومتی و تناوبی هوازی با شدت بالا از طریق افزایش miR-221, miR-222 و کاهش miR329 به فعال شدن مسیرهایی که سبب افزایش پروتئین VEGF می‌شوند و در نهایت افزایش رگ‌زایی در موش‌هایی با رژیم غذایی پرچرب و عادی منجر شد. ازاین‌رو این تمرینات عامل مهم رگ‌زایی و سازوکاری در بافت چربی هستند که ممکن است طی این فرایند بتوانند تغییرات زیادی را در بافت چربی ایجاد کنند. هرچند به‌منظور تأیید این نکته و تعمیم آن به انسان به پژوهش‌های بیشتر به‌ویژه بر نمونه‌های انسانی نیاز است. همچنین با توجه به اینکه تأثیر تمرین مقاومتی بر miRNAها نسبت به تمرین تناوبی بیشتر بود، این تمرینات می‌تواند جایگزین مناسبی برای تمرینات تناوبی باشد.

کلیدواژه‌ها

تمرین مقاومتی تمرین تناوبی هوازی با شدت بالا microRNAs رگ‌زایی رژیم غذایی پرچرب، فیزیولوژی ورزشی

متن کامل