صادق جعفری مقدم ۱ ؛ محسن امینایی۲ ؛ حمید معرفتی۲
۱کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات کرمان، کرمان، ایران
۲استادیار دانشکدة تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه باهنر کرمان، کرمان، ایران
مجله علوم زیستی ورزشی
چکیده
هدف این تحقیق مقایسۀ اثر حاد انقباضهای ارادی (PAP)در شدتها و زمانهای متفاوت بر توان انفجاری، سرعت و چابکی در بازیکنان فوتبال است. به این منظور ۱۳ نفر با میانگین سنی ۶۳/۰±۷/۱۷ سال، وزن ۹/۶±۹/۵۷ کیلوگرم و قد ۴/۵±۹/۱۶۷سانتیمتر بهعنوان نمونۀ در دسترس انتخاب شدند. برای هر یک از متغیرهای توان انفجاری، سرعت و چابکی طی هفت جلسه بهصورت تصادفی پروتکلهای گرم کردن بدونبار، اجرای نیماسکات ۴۵ درصد، ۶۵ درصد، ۸۵ درصد ۱RMپس از ۴ دقیقه و اجرای نیماسکات ۴۵ درصد، ۶۵ درصد، ۸۵ درصد ۱RMپس از ۱۵ دقیقه برگزار و آزمونهای دوی سرعت ۳۵متر، پرش عمودی سارجنت و چابکی ایلینویز گرفته شد. دادهها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازهگیریهای مکرر (ANOVA) تجزیهوتحلیل شدند. نتایج نشان داد در اثر حاد تقویت پس از فعالیت با ۰۵/۰P≤ بین توان انفجاری بازیکنان با شدتهای متفاوت بعد از ۴ دقیقه اختلاف معناداری وجود ندارد، اما پساز ۱۵ دقیقه در شدتهای ۶۵ و ۸۵ درصد اختلاف معناداری در توان انفجاری نسبت به پروتکل گرم کردن مشاهده شد. بین سرعت بازیکنان در تقویت پس از فعالیت بعد راز۴ دقیقه در شدت ۶۵ درصد و بعد از ۱۵ دقیقه در شدتهای ۶۵ و ۸۵ درصد تفاوت معناداری نسبت پروتکل گرم کردن وجود دارد. بین چابکی بازیکنان در تقویت پس از فعالیت بعد از ۴ دقیقه در شدتهای ۶۵ و ۸۵ درصد و بعداز ۱۵ دقیقه در شدت ۶۵ درصد اختلاف معناداری بین شدتها وجود دارد. بهطور کلی زمان در اثر حاد تقویت پس از فعالیت (انقباضهای ارادی) بهخصوص پس از ۱۵ دقیقه، نقش مؤثرتری در بهبود فعالیتهای توانی و سرعتی ورزشکاران در شدتهای متوسط و بیشینه و چابکی با شدت متوسط دارد.
کلیدواژه ها
انقباض های ارادی؛ توان انفجاری؛ تقویت پس از فعالیت؛ چابکی؛ سرعت