عصمت پرنيان فرد
مجله پزشکی ورزشی و آمادگی جسمانی
هدف کلی از انجام اين تحقيق مقايسۀ تأثيرات ۱۰ هفته تمرينهای اصلاحی منتخب بر روی ناهنجاری زانوی پرانتزی دانشآموزان دختر پيش و پس از بلوغ در شهرستان کنگاور است. بدين منظور ۲۶ نفر از دانشآموزان ابتدايی که بهعنوان دورۀ پيش از بلوغ و ۵۶ نفر از دانشآموزان دبيرستان بهعنوان دورۀ پس از بلوغ که عارضۀ زانوی پرانتزی داشتند، از ميان افراد مبتلا برای پژوهش انتخاب شدند. آزمودنیها بهصورت جداگانه به دو گروه تجربی و گواه بهصورت همگن تقسيم شدند. آزمودنیها به مدت ۱۰ هفته و هفتهای ۴جلسه در تمرينهای اصلاحی منتخب شرکت کردند. پيش و پس از دورۀ تمرين فاصلۀ بين دو زانوی آزمودنیها اندازهگيری و بقيۀ دادهها از طريق پرسشنامه و مشاهده ثبت شد. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد که تأثير ۱۰ هفته تمرينهای اصلاحی منتخب بر ناهنجاری زانوی پرانتزی دختران پيش و پس از بلوغ معنادار بوده است (۰۰۳/۰P=). همچنين تأثير تمرينهای اصلاحی بر عارضۀ زانوی پرانتزی در دانشآموزان پيش از بلوغ معنادار بوده است (۰۰۵/۰P=) و از طرفی تأثير تمرينهای اصلاحی بر عارضۀ زانوی پرانتزی در دانشآموزان پس از بلوغ (۱۳/۰P=) معنادار نبوده است. در بررسیهای انجام شده از ارتباط بين قد، سن، وزن دانشآموزان دختر پس از بلوغ با ميزان ابتلای به ناهنجاری زانوی پرانتزی رابطۀ معناداری يافت نشد. ولی بين وزن آزمودنیهای پيش از بلوغ با ميزان ابتلای به ناهنجاری زانوی پرانتزی (۶۵/۰r= و ۰۱۵/۰P=) ارتباط معناداری حاصل شد. به نظر میرسد وزن بالا در اين گروه سنی يکی از دلايل ابتلای به اين عارضه است. همچنين بين نحوۀ نشستن و ابتلا به عارضۀ زانوی پرانتزی که از آزمون خیدو استفاده شد، ارتباط معناداری حاصل نشد.
واژههای کلیدی: ناهنجاری، حرکات اصلاحی، زانوی پرانتزی،