مين شفيع پور ، سيد صدرالدين شجاع الدين (مجله شزشکی شهر کرد)
زمينه و هدف: حس عمقی و تعادل از عوامل موثر بر ارتقای عملکرد و پيشگيری از آسيبهای ورزشی اند، اما تأثير شرکت در فعاليتهای ورزشی مختلف بر اين حس کمتر مطالعه شده است؛ بنابراين اين مطالعه با هدف مقايسه حس وضعيت مفصل زانو در مردان فوتباليست، واليباليست و غير ورزشکار انجام شده است. روش بررسی: در اين مطالعه مقطعی ۴۵ نفر آزمودنی شامل ۱۵ نفر فوتباليست، ۱۵ نفر واليباليست و ۱۵ نفر غير ورزشکار شرکت کردند. حس وضعيت مفصل زانوی پای غالب اين آزمودنیها از طريق بازسازی زوايای ۱۵،۳۰ و ۶۰ درجه فلکشن با چشمان بسته و در زنجيره حرکتی بسته با استفاده از الکتروگونيامتر ارزيابی شد. به منظور تحليل دادهها از آزمون تحليل واريانس يک سويه و آزمون تعقيبی توکی استفاده شد. يافتهها: نتايج نشان داد ميانگين خطای مطلق در بازسازی زاويه ۶۰ درجه، در واليباليست ها به طور معنی داری از خطای مطلق فوتباليست ها و غير ورزشکاران کمتر است (p<0.05). ميانگين خطای مطلق در بازسازی زاويه ۱۵ و ۳۰ درجه، در سه گروه آزمودنی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p>0.05). نتيجه گيری: واليباليست ها در بازسازی زاويه ۶۰ درجه دارای حس وضعيت مفصل زانوی بهتری هستند. احتمالاً تمرينات پلايومتريک خصوصاً تمرينات پرش- فرود با وزن بدن به بهبود حس وضعيت مفصل زانو کمک میکند.
واژههای كليدي: مفصل زانو، غير ورزشکار، حس وضعيت، فوتبال و واليبال،