مقايسه توان هوازي، توان بي هوازي، شاخص توده بدن و درصد توزيع چربي دانشجويان ورزشكار و غير ورزشكار

علی اصغر مازنی، علی اصغر محمدی، محمد شبانی، علی حسنی

نشریه مطالعات کاربردی علو م زیستی در ورزش

زمینه و هدف: هدف از این پژوهش، مقایسه توان هوازی، توان بی هوازی، شاخص توده بدن درصد چربی دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگاه آزاد اسامی واحد کاشمر بود. روش تحقیق: ۳۰ دانشجوي مرد ورزشکار عضو تيم هاي ورزشي دانشگاه آزاد اسامي واحد كاشمر و ۳۰ دانشجوي غير ورزشكار در رده سنی ۲۵ – ۲۰ سال به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب گردیدند. اندازه گيري توان هوازی به وسیله آزمون آستراند، توان بی هوازی از طریق آزمون پرش عمودی، درصد چربی زیر پوستی به وسيله كاليپر از سه ناحیه سینه، شکم و ران انجام گرفت. شاخص توده بدن آزمودني ها نيز از تقسيم وزن (به كيلوگرم)بر مجذور قد (متر) محاسبه گرديد. تجزيه و تحليل داده هاي جمع آوري شده توسط نرم افزار SPSS نسخه ۱۴ و به كمك آزمون تي مستقل ( t-test ) در سطح معني داري ۰۵ / p>0 انجام گرفت. یافته ها: تفاوت معني دار آماري بين توان هوازی و شاخص توده بدن دانشجویان ورزشکار و غير ورزشكار وجود نداشت، در حالي كه مقادير توان بی هوازی ورزشکاران به طور معنی داري (p=0/03) بالاتر از آزمودني هاي غیر ورزشکار بود. در مقابل، درصد چربی زیر پوستی غیر ورزشکاران به طور معنی داری ( ۰۰۱ / p=0 ) بالاتر از ورزشکاران بود. نتیجه گیری: تمرينات ورزشي در دوره دانشجویی و محیط دانشگاه، موجب بهبود توان بی هوازی و کاهش درصد چربی زیر پوستی در دانشجویان ورزشکار در مقایسه با دانشجویان غیرورزشکار می گردد.

واژه های کلیدی: توان هوازی، توان بی هوازی، شاخص توده بدن، چربی زیر پوستی.

متن کامل مقاله رایگان