مهدی چاهيان بروجنی، فرهاد احمدی کانی گلزار*، هادی مرادی، فاطمه افضلی بروجنی، حسين مجتهدی ، سيد محمد مرندی
مجله پژوهش و سلامت
مطالعات انجام شده در کشور ما بر روی نوجوانان بسيار محدود و پراکنده است. هدف از پژوهش حاضر مقايسه ترکيب بدنی و فعاليت بدنی دانشآموزان شهری و عشايری بود. بدين منظور ۱۱۹ دانش آموز شهری با ميانگين سنی ۹۲/۰ ± ۴۱/۱۳ و ۱۲۵ دانشآموز عشايری با ميانگين سنی ۱۰/۱ ± ۹۵/۱۳ به صورت تصادفی از مدارس استان چهارمحال و بختياری انتخاب و شاخصهای تن سنجی و ميزان فعاليت بدنی آنان اندازهگيری شد. از آزمونهای آماری لوئين و t مستقل، به ترتيب به منظور بررسی نرمال بودن دادهها و مقايسه اختلاف ميان دو گروه در سطح (۰۱/۰ P< ) استفاده شد. اختلاف معناداری ميان مقادير قد، قد نشسته، وزن، BMI، WHR، ترکيب بدنی، خواب، فعاليت روزانه، فعاليت ورزشی و فعاليت کاری ميان دانشآموزان شهری و عشايری مشاهده شد (۰۱/۰ P<). دانش آموزان شهری در مقايسه با دانش آموزان عشايری در تمامی مقادير اندازهگيری شده به جز ميزان فعاليت کاری و فعاليت ورزشی نسبت های بالايی را نشان دادهاند (۰۱/۰ P<). با اين وجود فقط در دانشآموزان عشايری ميان فعاليت های روزانه و همچنين ميزان کار با درصد چربی بدن و BMI همبستگی مشاهده شد (۰۱/۰ P<). با توجه به نتايج بدست آمده و اهميت اين دوره از زندگی، به نظر می رسد برای تصميم گيری صحيح در مورد مشکلات اين رده سنی، لازم است مطالعات جامعی در اين زمينه صورت گيرد، تا با آگاهی بيشتر از ترکيب بدنی و ميزان فعاليت بدنی نوجوانان، ارائه برنامه های مناسب تغذيه ای و فعاليت بدنی امکان پذير باشد.
واژههای کلیدی: ترکيب بدنی، دانشآموز عشايری، دانشآموز شهری، توده چربی، توده بدون چربی،