مقايسه تاثير ۱۲ هفته مصرف ويتامينE و فعاليت بدنی منظم بر سطوح آنزيم‌های کبدی مبتلا به کبد چرب غيرالکلی

لعيا اسلامی، فرهاد رحمانی نيا ، بابک نخستين روحی*

مجله فیزیولوژی ورزشی

پژوهش حاضر با هدف مقايسه آثار ۱۲ هفته مصرف ويتامينE و فعاليت بدنی منظم برسطوح آنزيم‌های کبدی بيماران مبتلا به کبد چرب غير الکلی به عمل آمد. بيست نفر افراد بالغ مبتلا به بيماری کبد چرب غير الکلی با ميانگين سنی (۱/۸±۸/۴۱سال) در اين پژوهش به طور داوطلبانه شرکت کردند. بيماران به طور تصادفی به دو گروه ده نفره تقسيم شدند.گروه A شامل بيمارانی بود که روزانه دو عدد قرص ويتامين E، ۴۰۰ ميلی‌گرم صبح و شب به مدت ۱۲ هفته دريافت می‌کردند و گروه B شامل بيمارانی بود که فعاليت بدنی برنامه ريزی شده و منظم می‌کردند. آنزيم‌های آلانين آمينوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمينوترانسفراز (AST)، آلکالين فسفاتاز (ALP) سرم خونی و سونوگرافی کبد برای ارزيابی ميزان چربی کبدی، قبل و بعد از مداخله درمانی مورد اندازه گيری قرار گرفت. در هر دو گروه درمانی مقادير آنزيم‌های کبدی پس از درمان کاهش قابل توجهی نشان دادندP<0.05) )، اما تفاوت بين گروهی معناداری بين سطح آنزيم‌های کبدی دو گروه وجود نداشت (P>0.05). در سونوگرافی انجام شده پس از مداخله درمانی در هر دو گروه کاهش معناداری بين درجه چربی کبدی ملاحظه گرديدP<0.05) )، اگرچه در بين گروه‌های مورد بررسی تفاوت آماری معناداری وجود نداشت (P>0.05(. به نظر می‌رسد انجام فعاليت بدنی منظم بدون در نظر گرفتن نوع رژيم غذايی و يا کاهش وزن می‌تواند باعث کاهش آنزيم‌های کبدی و شواهد سونوگرافيک کبد چرب شود که با توجه به اثرات جانبی مصرف دراز مدت ويتامين E می‌تواند جايگزين مناسبی برای اين دارو باشد.
واژه‌های کلیدی: کبد چرب غيرالکلی، فعاليت بدنی، ويتامين E، آمينوترانسفراز،

متن کامل مقاله رایگان