مقايسه اثر بازتوانی ورزشی خانگی با بازتوانی قلبی در مرکز بر روی پروفايل چربی بيماران عروق کرونر

اعظم موسوی سهروفروزانی*، فهيمه اسفرجانی، معصومه صادقی ، حسين حيدری

مجله پزشکی فیض

سابقه و هدف: اگرچه شرکت در بازتوانی قلبی در مرکز به منظور کاهش مرگ و مير توصيه شده است، اما نرخ مشارکت در ميان بيماران عروق کرونر اندک است. لذا، ايجاد برنامه های جايگزين جهت بالابردن اين مشارکت مهم است و به نظر می رسد بازتوانی ورزشی خانگی جايگزين مناسبی باشد. اين مطالعه به مقايسه بازتوانی ورزشی خانگی با بازتوانی قلبی در مرکز بر روی پروفايل چربی بيماران عروق کرونر می‌پردازد.

مواد و روش ها: پژوهش حاضر يک مطالعه نيمه تجربی است که در سال ۱۳۹۳ در پژوهشکده قلب و عروق اصفهان انجام شد. ۴۰ بيمار مرد و زن با ميانگين سنی ۲۸/۶±۵۹ به صورت داوطلبانه در سه گروه بازتوانی ورزشی خانگی، بازتوانی قلبی در مرکز و کنترل قرار گرفتند. قبل و پس از ۲ ماه بازتوانی قلبی، تری گليسريد، کلسترول تام، ليپوپروتئين با چگالی بالا (HDL-C) و ليپوپروتئين با چگالی پايين (LDL-C) افراد مورد مطالعه اندازه گيری شد.

نتايج: پس از ۲ ماه بازتوانی، سطح کلسترول تام، LDL-C، HDL-C، Cholesterol/HDL و LDL/HDL در هر دو گروه بازتوانی با بهبود معنی دار همراه بود. تفاوت معنی داری بين برنامه های بازتوانی ورزشی خانگی با بازتوانی قلبی در مرکز در کليه شاخص ها مشاهده نشد.

نتيجه گيری: بازتوانی ورزشی خانگی مانند بازتوانی در مرکز، پروفايل ليپيدی در بيماران عروق کرونر را بهبود بخشيد. اين نوع بازتوانی می تواند به عنوان رويکرد نوين جهت افزايش مشارکت و کاهش هزينه ها و مشکلات کنونی کشورمان در راستای تحقق نيازهای بيماران باشد.
واژه‌های کلیدی: مراقبت خانگی، بازتوانی قلبی، بيماری عروق کرونر،

متن کامل مقاله رایگان