رابطه بین قدرت عضلات پشت با تعادل پویا و ترس از سقوط در سالمندان

اکبر رحیمی* ۱ ؛ رامین بلوچی۲ ؛ رسول اسلامی۳ ؛ مهدی شاهرخی۱
۱کارشناس ارشد حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
۲دانشیار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
۳استادیار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش

زمینه و هدف: افتادن یک مشکل بهداشتی بزرگ برای سالمندان است که اثرات قابل توجهی بر سلامت و کیفیت زندگی آن ها دارد، اما احتمالاً از طریق توسعه قدرت عضلانی، قابل پیشگیری است.هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه بین قدرت عضلات پشت و تعادل پویا و ترس از سقوط در سالمندان بود. روش تحقیق: ۶۸ سالمند زن و مرد با میانگین سنی ۵/۴۳±۷۰ سال، قد ۸/۹۵± ۱۵۷/۲۹ سانتی متر،  و میانگین وزنی ۹/۶۳ ± ۷۰/۴۶ کیلوگرم؛ به صورت تصادفی از بین افراد داوطلب عضو کانون جهاندیدگان شیراز انتخاب شدند. برای اندازه گیری قدرت عضلات بازکننده ستون فقرات از دینامومتر، تعادل پویا از سیستم ثباتی بایودکس و ترس از سقوط از پرسشنامه تعدیل شده مقیاس کارآمدی افتادن استفاده شد. روش تحقیق حاضر از نوع تجربی و علی رابطه­ای بود و برای استخراج نتایج از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد و سطح معنی داری ۰/۰۵>p در نظر گرفته شد. یافته ها:  نتایج نشان داد که بین قدرت عضلات پشت با تعادل پویا در سطح قدامی- خلفی همبستگی منفی معنی دار وجود دارد (۰/۰۰۰۱=p)، در حالی که بین قدرت عضلات پشت با تعادل پویا در سطح داخلی- خارجی  همبستگی معنی دار مشاهده نگردید (۰/۲۹=p). به علاوه، بین قدرت عضلات پشت با ترس از سقوط، همبستگی مثبت معنی­دار به دست آمد (۰/۰۱=p). نتیجه­گیری: قدرت عضلات پشت، عاملی موثر در حفظ تعادل پویا در جهت قدامی- خلفی و ترس از سقوط در سالمندان است.
کلیدواژگان
قدرت عضلات پشت؛ تعادل پویا؛ ترس از سقوط

متن کامل مقاله رایگان