تعديل سطوح سرمی TNF-α متعاقب مصرف کافئين در پاسخ به يک وهله فعاليت مقاومتی وامانده‌ساز

افشار جعفری، علی ضرغامی خامنه* ، ابراهيم اختری شجاعی

مجله دانشور پزشکی

مقدمه و هدف: به‌تازگی، نتايج برخی داده‌های علمی، تأثيرهای مثبت ترکيب‌های کافئينی را بر تعديل علايم التهابی گزارش‌کرده‌اند؛ لذا هدف از پژوهش حاضر، تعيين تأثير مصرف حاد مقادير مختلف کافئين بر پاسخ سرمی عامل نکروز توموری آلفای «TNF-α» در مردان واليباليست، متعاقب انجام يک وهله فعاليت مقاومتی وامانده‌ساز بود. مواد و روش‌‌ها: برای اين منظور ،۳۰ مرد واليباليست (ميانگين سن ۴۵/۱±۴۷/۲۱ سال، درصد چربی ۱۱/۳۴۷/۱۰ درصد و شاخص توده‌ بدنی ۲۶/۱±۱۵/۲۳ کيلوگرم بر مجذور متر) در قالب طرحی ‌تجربی و دوسويه کور به‌طور تصادفی در سه گروه همگن مکمل (با ۶ و ۹ ميلی‌گرم به‌ازای هر کيلوگرم از وزن بدن کافئين) و شبه‌دارو (۶ ميلی‌گرم به‌ازای هر کيلوگرم از وزن بدن دکستروز)، جايگزين شدند. همه‌ آزمودنی‌ها پس از مکمل‌دهی در يک قرارداد فعاليت مقاومتی باوزنه (با ۸۰ درصد يک تکرار بيشينه تاحد واماندگی) شرکت‌کردند و تغييرهای شاخص‌ التهابی «TNF-α سرمي»، طی سه مرحله (حالت پايه، ۴۵ دقيقه پس از مصرف مکمل‌ و ۲۴ ساعت پس از قرارداد تمرينی) اندازه‌گيری‌شدند. داده‌های نرمال با آزمون‌های تحليل واريانس مکرر و تعقيبی بونفرونی در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ بررسی‌شدند. نتايج: يافته‌ها حکايت‌می‌کنند که مصرف مقادير متفاوت کافئين در حالت پايه، تأثيری معنی‌دار بر شاخص‌ التهابی داشت (۰۵/۰P<)؛ اين در حالی بود که مصرف مقادير مختلف کافئين، توانست به‌طور معنی‌داری از پاسخ افزايشی ۲۴ ساعتی‌ TNF-α سرمی جلوگيری‌کند(۰۵/۰P<). نتيجه‌گيری: با توجه به نتايج تحقيق حاضر می‌توان‌نتيجه‌گرفت که مصرف حاد مقادير مختلف مکمل‌ کافئين، به‌احتمال از پاسخ افزايشی TNF-α سرمی مردان واليباليست، متعاقب انجام يک وهله فعاليت مقاومتی وامانده‌ساز بکاهد.
واژه‌های کلیدی: کافئين، عامل نکروز توموری آلفا، فعاليت مقاومتی،

متن کامل مقاله رایگان