تاثیر ۱۶ هفته محدودیت کالریک بر سطوح آیریزین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق کم تحرک

اعظم رمضانخانی* ۱ ؛ رحمان سوری۲
۱دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تهران، تهران، ایران
۲دانشیار گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تهران، تهران، ایران

مجله علوم غذایی و تغذیه

مقدمه: آیریزین مایوکاین جدیدی است که از پروتئین غشایی  آزاد شده و تأثیرات مثبتی بر متابولیسم دارد. هدف از پژوهش ۵ حاضر، بررسی تأثیر محدودیت کالری بر سطوح آیریزین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق کم تحرک می باشد.    سال؛ ۴۱/۴۰±۴/٥۳ انحراف استاندارد ± نفر از زنان مراجعه کننده به خانههای سلامت غرب تهران (میانگین ۲۰ : مواد و روشها ۱۴/٦±٦۹/٧ نفر) قرار گرفتند. افراد گروه محدودیت ۱۰ نفر) و کنترل ( ۱۰(  کیلوگرم)، به طور تصادفی در دو گروه محدودیت کالری ٦ % کمتر از انرژی محاسبه شده روزانه دریافت نمودند. میزان آیریزین سرم، گلوکز و انسولین و مقاومت به انسولین ۲٥ کالری، در دوره مداخله، HOMA با روش   هفته مداخله اندازهگیری گردید. ۱٦ – (شاخص مقاومت به انسولین) قبل و بعد از IR (نسبت دور کمر به دور لگن)، آیریزین سرم، گلوکز ناشتا، انسولین ناشتا WHR ، (نمایه توده بدن) BMI یافتهها: کاهش معناداری در وزن، HOMA و HOMA – در گروه محدودیت کالری مشاهده گردید. بین تغییرات آیریزین سرم با تغییرات وزن، IR همبستگی WHR – و IR p معناداری مشاهده گردید ( <0.05.) HOMA و WHR ،BMI نتیجه گیری :همبستگی معناداری بین سطوح آیریزین سرم با  هفته  محدودیت کالری بر ۱٦ – وجود دارد. IR کاهش میزان آیریزین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق کم تحرک مؤثر است.
کلیدواژگان
آیریزین؛ زنان چاق کم تحرک؛ شاخص مقاومت به انسولین؛ محدودیت کالری

متن کامل مقاله رایگان