یعقوب مهری الوار ۱ ؛ زهرا سایه وند۲ ؛ فهیمه عرفانی آداب۳ ؛ رشید حیدری مقدم۴ ؛ محمدعلی سماوات شریف۵ ؛ سجاد کرمی۶
۱دانشجوی دکتری دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
۲مربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر
۳کارشناس ارشد دانشگاه بوعلیسینا همدان
۴دانشیار دانشگاه علوم پزشکی همدان
۵استادیار دانشگاه بوعلی سینا همدان
۶دانشجوی دکتری دانشگاه تربیت دبیر شهیدرجایی
مجله فیزیولوژی ورزشی
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین مقاومتی بر سطوح سرمی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF)، فاکتور رشد فیبروبلاست پایه (bFGF) و سطوح پلاسمایی هورمون رشد (GH) و کورتیزول در مردان سالم غیرفعال میباشد. بدینمنظور، از میان دانشجویان دانشگاه تهران، ۲۰ دانشجوی غیرفعالبهصورت تصادفی به دو گروه تمرین مقاومتی دایرهای(n=10) (با میانگین سنی ۲۴/۱ سال، قد ۷/۱۷۲سانتیمتر،وزن ۲۰/۶۷ کیلوگرم،شاخص تودۀ بدنی ۹۳/۱۸ کیلوگرم بر مترمربع و درصد چربی ۶/۱۷)و کنترل (n=10)(با میانگین سنی ۶/۲۳سال، قد ۳/۱۷۳ سانتیمتر، وزن ۲/۶۶ کیلوگرم، شاخص تودۀ بدنی ۶۶/۲۰ کیلوگرم بر مترمربع و درصد چربی ۵۹/۲۰) تقسیم شدند. پس از نمونهگیری اولیه (تعیین میزان پایۀ سرمی)، گروه تمرین مقاومتی دایرهای بهمدت پنج هفته به فعالیت پرداختند. بهمنظور حذف پاسخ آخرین جلسۀ تمرینی، نمونهگیری خونی ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرین بهعمل آمد. کلیۀ تجزیه و تحلیل دادهها در سطح معناداری P≤۰٫۰۵ و با استفاده از نرمافزار اس. پی. اس. اس ۱۸ انجام شد. نتایج آزمون تی مستقل نشان میدهد که بهدنبال تمرینات مقاومتی، مقادیر VEGF(P=0.033) و هورمون رشد (P=0.001) به نسبت گروه کنترل، افزایش معناداری داشته است؛ درحالیکه در کورتیزول (P=0.266) و bFGF (P=0.086) تغییر معناداری مشاهده نمیشود. همچنین، نتایج آزمون همبستگی حاکی از آن است که پس از پنج هفته تمرین مقاومتی، ضریب همبستگی بالاییبین تغییرات هورمون رشد و VEGF در پسآزمون وجود دارد (r=0.74) که این ضریب همبستگی معنادار میباشد (P=0.014). بهنظر میرسد پنج هفته تمرین مقاومتی با افزایش عامل رشد اندوتلیال عروقی و هورمون رشد بتواند افزایش رگزایی را بهدنبال داشته باشد.
کلیدواژه ها
رگزایی؛ هورمون رشد؛ تمرین مقاومتی؛ فاکتور اندوتلیال رشد عروقی