تاثیر هشت هفته تمرینات پرشدت تناوبی بر بیان ژن های PGC-1α و ERRα دربافت چربی زیرجلدی رت های نر ویستار

تاثیر هشت هفته تمرینات پرشدت تناوبی بر بیان ژن های PGC-1α و ERRα دربافت چربی زیرجلدی رت های نر ویستار

فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایرن

مجله دانشور پزشکی

نویسندگان

شادی فیاضی محمدرضا اسد سعید نقیبی محمد شریعت زاده

گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه پیام نور، کرج، ایران

چکیده
مقدمه و هدف: PGC-1α و ERRα با همکاری هم برای رونویسی ژن‌های درگیر در متابولیسم انرژی عمل می کنند و در بیان و کنترل ژن های متابولیک نقش مهمی دارند. نقش تمرینات ورزشی بر بیان این دو ژن در بافت چربی کمتر شناخته شده است. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی آثار تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر بیان ژن های PGC-1α و ERRα در بافت چربی زیرجلدی رت های نر ویستار بود.
مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر، تعداد ۱۶ سر رت نر به دو گروه مساوی HIIT و کنترل تقسیم شدند. گروه HIIT به مدت ۸ هفته در برنامه های تمرینی شرکت کردند. گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی شرکت نکردند. پروتکل HIIT شامل ۴ مرحله دویدن در ۴ دقیقه با شدت ۹۰ تا ۱۰۰ درصد VO2max و ۴ مرحله دویدن در ۳ دقیقه در ۵۰ تا ۶۰ درصد VO2max بود. ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، بافت چربی زیر جلدی برداشته شد. روش RT-PCR برای اندازه گیری بیان ژن ها استفاده گردید. تحلیل داده ها با آزمون t مستقل و u مان ویتنی در سطح معنا داری ۰۵/۰≥P انجام شد.
نتایج: در پروتکل HIIT در مقایسه با گروه کنترل، در بیان هردو ژن PGC-1α و ERRαافزایش معنی دار مشاهده شد (۰۰۱/۰≤ P).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که تمرینات HIIT اثربخشی زیادی در بیان ژن های درگیر در متابولیسم انرژی دارد و لذا پیشنهاد می شود این شیوه تمرینی مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

بافت چربی زیر جلدی تمرین تناوبی با شدت بالا PGC-1α ERRα، فیزیولوژی ورزشی

متن کامل