۱ زهرا احمدی* ؛ ۲ فهیمه اسفرجانی؛ ۳ شهرام لنجان نژادیان
۱کارشناس ارشد فیزیولوژی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه اصفهان
۲استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی ، دانشگاه اصفهان
۳استادیار گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه اصفهان
مجله المپیک نوین
چکیده
هدف از انجام این تحقیق تعیین اثر تاثیر مصرف بی کربنات سدیم خوراکی بر توان بی هوازی، تغییرات لاکتات خون و شاخص های الکتروفیزیولوژیک عضله زنان ورزشکار بود. بدین منظور ۸ نفر از کاراته کاران لیگ برتر فولاد سپاهان با حداقل ۳ سال سابقه قهرمانی در کارنامه ورزشی( میانگین سنی ۶/۲ ± ۲۵ سال، قد ۶/۴ ± ۴/۱۶۷ سانتی متر، وزن ۴/۵ ± ۹/۵۷ کیلوگرم و شاخص توده بدنی ۳/۱ ± ۹/۲۰ کیلوگرم بر متر مربع) در این تحقیق شرکت کردند. هر آزمودنی ۲ بار به آزمایشگاه فیزیولوژی تربیت بدنی دانشگاه اصفهان مراجعه کرد. آزمودنی ها در یک مراجعه بی کربنات سدیم و در مراجعه دیگر دارونما، به میزان ۳/۰ گرم به ازای هر کیلو گرم از وزن بدن خود را مصرف کردند. به طوری که دوز مصرفی به ۶ قسمت مساوی تقسیم و هر ۱۰ دقیقه یک بار با مقداری آب توسط آزمودنی مصرف شد. ۱ ساعت پس از مصرف مکمل یا دارونما، آزمون وینگیت به منظور تعیین توان بی هوازی توسط آزمودنی اجرا شد. در زمان انجام آزمون، EMG دو عضله پهن خارجی و دوقلو ثبت گردید. هم چنین به منظور اندازه گیری لاکتات خون، خونگیری از سر انگشتان دست قبل از آزمون، بلافاصله پس از آزمون و دقایق ۳، ۶ و ۱۰ ریکاوری، انجام شد. داده ها با استفاده از روش آماری t مستقل و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در سطح معناداری ۰۵/۰ £ p مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، اگر چه مصرف بی کربنات سدیم خوراکی باعث بهبود اوج توان و میانگین توان به ترتیب به اندازه ۳۲/۰% و ۰۵/۰% شد ولی این تغییرات در مقایسه با مصرف دارونما معنی دار نبود. هم چنین تفاوت معنی داری در حداقل توان، در صد افت توان، تغییرات لاکتات خون، RMS و MPF بین دو گروه مکمل و دارونما مشاهده نشد. با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می رسد مصرف بی کربنات سدیم خوراکی با دوز ۳/۰ گرم برای هر کیلو از وزن بدن بر توان بی هوازی، سطوح لاکتات خون و خستگی در سطح عصب – عضله ورزشکاران نخبه تاثیر معنادار ندارد.
کلیدواژگان
مکمل بی کربنات سدیم؛ لاکتات خون؛ فعالیت الکتریکی عضله؛ توان بی هوازی؛ کاراته کاران