تاثیر فعالیت ورزشی با شدت و حجم متفاوت بر بیان ژن FGF2 در بافت چربی احشایی و زیر پوستی در رت های نر

مصطفی رحیمی جونقانی, قمر میرزایی امیرآبادی, محمدرضا اسد

فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی

چکیده

هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر دو شیوه تمرین تناوبی شدید(HIIT) و تمرین تداومی با شدت متوسط(MICT) بر بیان ژن FGF2 در بافت چربی احشایی و زیرپوستی در رت­های نر نژاد ویستار بود.

روش شناسی: روش مطالعه حاضر از نوع تجربی بود. نمونه آماری شامل ۲۴ سر رت نر ویستار بودند که به گروه­های اصلی کنترل پایه، کنترل ۸ هفته، تمرین HIIT و تمرین MICT تقسیم شدند. گروه­های تمرین ورزشی به مدت ۸ هفته و هر هفته ۵ جلسه تمرین دویدن بر روی تردمیل جوندگان انجام دادند. رت­های گروه MICT به مدت ۱۵ تا ۶۰ دقیقه و با شدت ۵۰ تا ۷۵% حداکثر اکسیژن مصرفی تمرین کردند و در گروه HIIT 4 تا۸ تناوب یک دقیقه­ای با شدت ۷۰ تا۱۰۰% حداکثر اکسیژن مصرفی و تناوب­های استراحت فعال با شدت ۵۰ تا %۷۰ حداکثر اکسیژن مصرفی اجرا شد. بافت چربی احشایی و زیرپوستی ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین برداشته شد و سنجش بیان ژن FGF2با روش Real time PCR انجام شد.

نتایج: نتایج نشان داد هر دو نوع مداخله­ی ورزشی سبب افزایش غیر معنی­دار بیان ژن FGF-2 در بافت چربی زیر­پوستی شدند(۰۵/۰P≥). برخلاف این، در بافت چربی احشایی بیان این ژن به دنبال هر دو مداخله­ی ورزشی به طور غیر معنی­داری کاهش داشت(۰۵/۰P≥).
بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته­های تحقیق به نظر می­رسد دو نوع بافت چربی زیر­پوستی و احشایی پاسخ متفاوتی به فعالیت ورزشی می­دهند و احتمالاً این دو بافت به لحاظ آنژیوژنیکی فعالیت متفاوتی دارند، هر چند عوامل آنژیوژنیکی مختلف و متعددی در این فرآیند مشارکت دارند که احتیاج به مطالعه بیشتری است.
واژگان کلیدی
تمرین تناوبی شدید- تمرین تداومی با شدت متوسط- بافت چربی- آنژیوژنز- عامل رشد فیبروبلاستی

متن کامل