اعظم ملانوروزی، دکتر محمد رضا حامدی نیا ، دکتر رویا عسگری
مجله عدد درون ریز و متابولیسم ایران
مقدمه: هدف کلی این پژوهش مقایسهی تاثیر ۱۲ هفته تمرین ورزشی با شدت متوسط و سنگین و یافتن شدت بهینه برای کاهش وزن بیشتر در زنان چاق و دارای اضافه وزن بود. مواد و روشها: ۴۱ آزمودنی، به صورت تصادفی در گروه متوسط (۱۶ نـفر با شدت ۷۶-۶۴ درصد ضربان قلب بیشینه)، سنگین (۱۵ نفر با شدت ۹۰-۸۰ درصد ضربان قلب بیشینه) و گروه شاهد (۱۰ نفر) قرار گرفتند. دو مرحله خونگیری در حالت استراحت و ناشتا انجام شد و پرسشنامهی اشتها تکمیل گردید. آزمودنیها تمرینات ورزشی را سـه جلسه در هفتـه و یک ساعت و نیم پس از صرف صبحانه انجام دادند. یافتهها: نتایج نشان داد که هزینهی کالری در گروه شدت متوسط به طور معنیداری بیشتر از گروه شدت سنگین بود (۰۰۳/۰P=). همچنین تمرین ورزشی باعث کاهش معنادار وزن بدن (۰۰۴/۰P=) و درصد چربی (۰۰۱/۰P=) در دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنـترل شد، ولی بر احـساس اشتها، مقادیـر گرلین آسیلدار، لپتین و انسولین پلاسما تاثیری نداشت. نتیجهگیری: نتایج نشان داد که افراد توانایی داشتند مدت بیشتری را به فعالیت ورزشی با شدت متوسط بپردازند و هزینه انـرژی خود را افزایش دهند. با توجه به این نتایج میتوان گفت تمرین ورزشی با شدت متوسط برای افزایش هزینه کالری و عدم تغییر اشـتها مـناسبتر است. نتایــج این پژوهش میتواند در طراحی برنامههای ورزشی برای پیشگیری و درمان چاقی مورد استفاده قرار گیرد.
واژههای کلیدی: شدت تمرین ورزشی، اشتها، گرلین آسیلدار، لپتین، اضافه وزن،