الهام وسدی، حامد برزگر ، محبوبه برجیان فرد
دانشجوی دکتری دانشگاه تهران
دانشجوی دکتری دانشگاه تهران
مجله پزشکی ایلام
مقدمه: رفتارها و چگونگی سبک زندگی ما بر میزان بیان عامل نروتروفیک مشتق از مغز (BDNF-Brain-Derived Neurotrophic Factor)، ﺗاثیر می گذارد و تجربیات توام با سلامت عاطفی از قبیل ورزش و محیط های غنی شده منجر به افزایش سطوح این نوروتروفین با اهمیت می شوند. این پژوهش با هدف شناسایی اثرات احتمالی دو شیوه تمرین بر مقادیر عامل نوروتروفیک مشتق از مغز در هیپوکمپ موش های صحرایی نر بالغ با تکیه بر شفاف تر کردن نقش ورزش در تعدیل شکل پذیری سیناپسی انجام شد.
مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی-آزمایشگاهی ۲۱ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار(با سن ۸ هفته و میانگین وزن ۱۰±۱۷۰ گرم)، به طور تصادفی در ۳ گروه مساوی ۷ تایی کنترل، تمرین استقامتی(ET-Endurance Training) و تمرین تناوبی شدید(HIIT-High Intensity Interval Training) تقسیم شدند. گروه های تمرین استقامتی و HIIT به مدت ۸ هفته، تحت فعالیت ورزشی استقامتی و فعالیت ورزشی تناوبی شدید قرار گرفتند. مقادیر BDNF، پس از تمرین با روش الایزا سنجیده شد و دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه با P<0.05 تحلیل شدند.
یافته های پژوهش: یافته های پژوهش حاضر نشان داد، مقادیر BDNF هیپوکمپ پس از ۸ هفته، در گروه استقامتی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری نداشت(P=0.735). در گروه تمرین تناوبی شدید نیز، مقادیر BDNF هیپوکمپ در مقایسه با گروه کنترل و استقامت معنی داری نبود(P=0.131, P=0.070).
بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر تغییر معنی داری را در سطوح BDNF بر اثر فعالیت ورزشی نشان نداد اما به نظر می رسد، مقادیر BDNF ﺗاثیرپذیری بیشتری را از فعالیت ورزشی تناوبی شدید نسبت به فعالیت ورزشی استقامتی بپذیرد.
واژههای کلیدی: عامل نوروتروفیک مشتق از مغز(BDNF)، هیپوکمپ، تمرین استقامتی، تمرین تناوبی شدید