شادمهر ميردار*، احسان عرب زاده ، مهدی هدايتی
مجله فیزیولوژی ورزشی
هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثير۶ هفته تمرين اينتروال فزاينده بر سطوح HIF-1α ريه رتهای در حال باليدگی بود. در پژوهش حاضر، برای بررسی اثر يک دوره تمرين اينتروال فزاينده بر پروتئين HIF-1α ريه، ۳۰ سر موش صحرائی ويستار نر سه هفتهای با ميانگين وزنی ۹±۶۸ گرم، بعد از يک هفته آشنايی به طور تصادفی به سه گروه پايه، تمرين اينتروال فزاينده و کنترل تقسيم شدند. برنامهی تمرينی برای گروه تمرين اينتروال فزاينده به مدت ۶ هفته به صورت تناوبی با ۱۰ تکرار ۱ دقيقهای و استراحت فعال ۲ دقيقهای انجام شد. اندازهگيری HIF-1α با استفاده از کيت به روش ELISA انجام شد. نتايج مطالعه حاضر نشان داد تمرين اينتروال فزاينده سبب کاهش معنادار وزن بدنی و وزن تر ريه رتها به ترتيب ۸/۱۷ و ۰۲/۴۲ درصد نسبت به گروه کنترل شد. همچنين بين سطوح HIF-1α گروه تمرين اينتروال فزاينده در مقايسه با گروه پايه و کنترل افزايش معناداری (P<0. 001) مشاهده شد. به نظر میرسد افزايش HIF-1α ريه به دنبال تمرينات اينتروال فزاينده، ايجاد کننده شرايط پاتوفيزيولوژيکی است که بر پارانشيم ريه و در نتيجه ميزان تهويه رتها تاثيرات منفی بر جای میگذارد. ضمناً روشن شدن نتايج و دلايل آن به پژوهشهای بيشتری به ويژه بر روی نمونههای انسانی نياز دارد.
واژههای کلیدی: تمرين اينتروال فزاينده، هايپوکسی، HIF-1α، باليدگی،