تاثير تمرين هوازی در آب بر آپوپروتئين های نوع A و B و ليپوپروتئين‌های سرم زنان يائسه چاق و وزن طبيعی

سيده مرضيه کتاب پور ، مريم کوشکی جهرمی*

مجله پزشکی اراک

زمينه و هدف: با توجه به اهميت پيش‌گيری از بيماری‌های قلبی عروقی در سنين يائسگی، هدف اين پژوهش بررسی تاثير هشت هفته تمرين هوازی پيشرونده در آب بر آپوپروتئين‌های نوع A و B و ليپوپروتئين‌های سرم زنان يائسه دارای اضافه وزن و با وزن طبيعی بود. مواد و روش‌ها: اين تحقيق از نوع نيمه تجربی بود که ۲۹ زن يائسه غير ورزشکار شهر اصفهان (سن: ۶۸/۴±۰۴/۵۷ سال) داوطلبانه در تحقيق شرکت کردند. آزمودنی‌های اين پژوهش بر اساس شاخص توده بدنی به دو گروه چاق (تعداد: ۱۵ نفر، ۹۰/۳±۲۱/۳۰ =BMI) و وزن طبيعی(تعداد: ۱۴ نفر ۲۵/۲± ۴۴/۲۲ =BMI) تقسيم شدند. آزمودنی‌های هر دو گروه به مدت هشت هفته، هفته‌ای سه جلسه و هر جلسه با شدت فزاينده ۵۰ تا ۷۰ درصد ضربان قلب بيشينه و به مدت ۴۵ دقيقه در تمرينات هوازی در آب شرکت کردند. نمونه‌های خونی در وضعيت ناشتا از محل وريد بازويی دست چپ، در حالت نشسته در دو مرحله قبل و ۲۴ ساعت بعد از برنامه تمرينی گرفته شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد که در گروه چاق فعاليت ورزشی موجب تغيير معنی‌داری در شاخص‌های VLDL، و آپوپروتئين‌های نوع A و B شد. در گروه وزن طبيعی تمرين ورزشی موجب تغيير معنی‌داری در شاخص‌های LDL،VLDL، و آپوپروتئين‌های نوع A و B و ApoA/ApoB شد ولی در بين گروه‌ها تفاوت معنی‌داری در هيچ يک از متغيرهای مورد مطالعه وجود نداشت. نتيجه‌گيری: بر اساس نتايج پژوهش، تمرين فزاينده هوازی در آب موجب کاهش مشابهی در برخی عوامل خطرزای قلبی عروقی به ويژه کاهش آپوپروتئين B و ApoB/ApoA و افزايش ApoA در زنان يائسه چاق و با وزن طبيعی می‌شود.
واژه‌های کلیدی: آپوپروتئين A، آپوپروتئين B، تمرين هوازی، چاقی، يائسه،

متن کامل مقاله رایگان