تأثیر۱۲هفته تمرینات تناوبی استقامتی بر تغییرات اپلین وشاخص‌های آنتروپومتری در دختران دارای اضافه وزن

رویا عسکری ؛ ۲ مهدی هدایتی
۱استادیار دانشگاه حکیم سبزواری
۲دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

مجله فیزیولوژی ورزشی

هدف ازپژوهش حاضر بررسی اثر ۱۲ هفته تمرین استقامتی تناوبی برتغییرات شاخص‌های آنتروپومتری وتغییرات اپلین پلاسمایی بود. بدین منظور۲۴ نفراز دانشجویان دختر واجد شرایط(غیرفعال،سالم،دارای شاخص توده‌ی بدنی ۲۵تا۳۰)دانشگاه حکیم سبزواری به صورت نمونه در دسترس انتخاب وبه طور تصادفی در دوگروه کنترل وتمرینی قرار گرفتند. آزمون‌های مورد نظر(تعیین ترکیب بدن وتوان هوازی بیشینه)یک هفته قبل از ورود به دوره‌ی تمرینی و نمونه‌های خونی ۲۴ ساعت قبل از شروع دوره و۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه‌ی تمرینی در حالت ناشتایی شبانه انجام گرفت.دوره‌ی تمرینی شامل ۱۲ هفته، هر هفته ۴ جلسه به صورت اینتروال‌هایی با ۵ تکرار ۳ دقیقه‌ای با شدت ۶۰ درصد ضربان قلب بیشینه واستراحت‌های ۱دقیقه‌ای به صورت فعال با شدت ۳۰تا۴۰ درصد ضربان قلب بیشینه شروع وهرهفته ۱دقیقه به تکرارها افزوده شده وشدت به صورت افزایش بار مرحله‌ای تنظیم شد طوریکه ۴ هفته‌ی پایانی ۱۳ تکرار ۳ دقیقه‌ای با شدت ۸۰ درصد ضربان قلب بیشینه انجام گرفت. داده‌ها نشان داد بین مقادیر پلاسمایی اپلین تفاوت معناداری، به نفع کاهش آن در گروه تمرینی مشاهده شد(p˂۰/۰۵). شاخص توده‌ی بدن، درصد چربی،WHR، در گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل کاهش داشت(P˂۰/۰۵) نیزشاخصHDL-C در گروه تمرینی افزایش معناداری داشت(p˂۰/۰۵) اما دو گروه تفاوتی در سایر عوامل نیمرخ لیپیدی نشان ندادند.
نتیجه‌گیری: انجام ۱۲هفته تمرین استقامتی اینتروال همراه با بهبود ترکیب بدنی و برخی عوامل نیمرخ لیپیدی با کاهش اپلین پلاسمایی در دختران دارای اضافه وزن همراه شد .
کلیدواژگان
تمرین استقامتی تناوبی؛ اضافه وزن؛ اپلین؛ نیمرخ لیپیدی

متن کامل مقاله رایگان