تأثیر ۸ هفته تمرین استقامتی بر سطح سرمی اینترلوکین ۱۰ و ترکیب بدنی زنان غیرفعال دارای اضافه وزن

الهام شفیعی راد۱؛ امین عیسی نژاد ۲؛ اسماعیل نصیری۳
۱دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی فعالیت بدنی و تندرستی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
۲استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
۳استادیار مرکز تحقیقات تنظیم پاسخ های ایمنی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.

مطالعات کابردی علوم زیستی در ورزش

چکیده
زمینه و هدف: بر اساس شواهد موجود، فعالیت ورزشی منظم می­تواند موجب کاهش التهاب مزمن شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر ۸ هفته تمرین استقامتی بر سطح سرمی اینترلوکین ۱۰ و ترکیب بدنی زنان غیرفعال دارای اضافه وزن بود. روش تحقیق:  ۲۲ زن غیرفعال از زنان میانسال شهر پردیس دارای اضافه وزن (۲۵<BMI) به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرین استقامتی شامل ۸ هفته دویدن بر روی نوار گردان با تواتر ۳ جلسه در هفته، به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه و شدت ۵۰ تا ۷۰ درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره بود. ارزیابی های جسمانی و نمونه گیری خونی در حالت ناشتا، ۴۸ ساعت قبل و بعد از برنامه تمرین استقامتی انجام شد. جهت سنجش اینترلوکین ۱۰ از روش الایزا استفاده شد. برای استخراج نتایج از آزمون آنکوا در سطح معنی داری ۰۵/۰>p استفاده شد. یافته ها: درصد چربی (۰۰۲/۰=p)، شاخص توده بدنی (۰۱/۰=p)  و نسبت دور کمر به دور لگن (۰۴/۰=p) گروه تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری نشان داد، در حالی­که توده بدون چربی (۱۱/۰=p) و سطح سرمی اینترلوکین ۱۰ (۵۲/۰=p) تغییر معنی دار نکرد. نتیجه گیری: فعالیت ورزشی استقامتی از طریق بهبود ترکیب بدنی می­تواند نقش مهمی در پیشگیری از ابتلا به بیماری های مرتبط با اضافه وزن و چاقی داشته باشد؛ اما برای برای دست یابی به اثرات ضد التهابی این نوع فعالیت ورزشی، احتمالا به مطالعات بیشتری نیاز است.
کلیدواژه‌ها
اضافه وزن؛ ترکیب بدنی؛ تمرین استقامتی؛ اینترلوکین ۱۰؛ التهاب

متن کامل رایگان