تأثیر ۸ هفته تمرینات تداومی با شدت متوسط بر بیان ژنهای آپوپتوزی بافت قلب موشهای صحرایی سالمند – متن کامل
فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران
سجاد رمضانی۱ ، فرناز سیفی اسگ شهر* ۲
۱- دانشجوی دکتری گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
۲- دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
چکیده
مقدمه: فرایند پیری با کاهش پیشرونده عملکرد قلبی بهواسطه از دست دادن میوسیتهای قلبی از طریق آپوپتوز مشخص میشود. از طرفی، فعالیت بدنی نهتنها باعث بهبود عملکرد قلبی میشود، بلکه خطر بیماریهای قلبی را هم کاهش میدهد. ازاینرو، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر ۸ هفته تمرین تداومی با شدت متوسط بر بیان ژن BAX، P53 و کاسپاز ۳ بافت قلب موشهای صحرایی نر سالمند بود.
روش کار: در این مطالعه تجربی، ۱۶ سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار با میانگین سنی ۲۵/۲±۱۹ ماه و وزن ۱۲/۲۰±۰۲/ ۳۵۰ گرم بهطور تصادفی به دو گروه تمرین تداومی با شدت متوسط (MT) و کنترل (C) تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی تداومی (MICT) به مدت ۸ هفته و ۵ جلسه در هفته با شدت ۶۰ تا ۷۵ درصد حداکثر سرعت بهصورت فزاینده انجام شد. ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، پس از بیهوشی کامل، بافت قلب برداشته شد. مقادیر بیان ژن BAX، P53 و کاسپاز۳ قلب بهروش Real time PCRاندازهگیری شد. از روش آماری t مستقل در نرمافزار SPSS نسخه ۲۱ برای تجزیهوتحلیل داده استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که انجام ۸ هفته تمرین تداومی با شدت متوسط باعث کاهش معنیدار شاخصهای آپوپتوزی BAX (012/0P=)، P53 (015/0P=) و کاسپاز۳ (۰۰۲/۰P=) در بافت قلب موشهای سالمند نسبت به گروه کنترل شد.
نتیجهگیری: به نظر میرسد که انجام منظم تمرینات هوازی تداومی با شدت متوسط میتواند در کاهش شاخصهای آپوپتوز بافت قلب و کند شدن سرعت فرایند پیری نقش بسزایی داشته باشد.
واژههای کلیدی: تمرین تداومی، آپوپتوز، قلب، سالمند، فیزیولوژی ورزشی