تأثیر ۶ هفته دویدن تداومی بر استرس اکسیداتیو، پراکسیداسیون لیپیدی و توان هوازی در زنان نجات یافته از سرطان پستان

اکبر اعظمیان جزی ۱؛ سمیرا عمادی۲؛ سیمین همتی۳
۱دانشیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
۲دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
۳استادیار گروه رادیوتراپی و آنکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.

مجله زنان مامائی و نازایی ایران

مقدمه: فرآیند درمان و افت آمادگی هوازی در بیماران مبتلا به سرطان پستان می‌تواند وضعیت آنتی‌اکسیدانی بدن را تضعیف کرده و احتمال عود این بیماری را افزایش دهد. لذا، مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر ۶ هفته دویدن تداومی با شدت متوسط بر استرس اکسیداتیو، پراکسیداسیون لیپیدی و توان هوازی در زنان نجات یافته­ از سرطان پستان انجام شد.
روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در آذر و دی ماه ۱۳۹۴ بر روی ۱۹ زن نجات یافته از سرطان پستان در مرکز انکولوژی و پرتودرمانی بیمارستان سیدالشهداء اصفهان انجام شد. افراد به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی‏های گروه تجربی به مدت ۶ هفته (سه جلسه در هفته) در برنامه دویدن تداومی با شدت متوسط شرکت کردند. ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام (TAOC) و سطوح مالون دی آلدئید (MDA) با استفاده از کیت‌های الیزا و توان هوازی با پروتکل بالک اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه ۲۰) و آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، تی مستقل و تی همبسته انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام به طور معنی‌داری افزایش (۰۰۱/۰=p) و سطوح سرمی سطوح مالون دی آلدئید به طور معنی‌داری کاهش یافت (۰۰۳/۰=p). همچنین، توان هوازی آزمودنی‌ها به طور معنی‌داری بهبود یافت (۰۰۱/۰=p).
نتیجه‌گیری: ۶ هفته دویدن تداومی با شدت متوسط می‌تواند دفاع آنتی‌اکسیدانی و وضعیت توان هوازی زنان نجات یافته از سرطان پستان را بهبود بخشیده و ممکن است مانع عود سرطان پستان شود.
کلیدواژه ها
سرطان پستان؛ استرس اکسیداتیو؛ پراکسیداسیون لیپیدی؛ دویدن

متن کامل مقاله رایگان