تأثیر ۴ هفته ورزش داوطلبانه بر اختلال اضطراب جدایی در موش‌های صحرایی نر

فاطمه سادات ذوالفقاری، مقصود پیری
گروه فیزیولوژی ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

ابن سینا

چکیده

مقدمه: اضطراب جدایی شایع‌ترین اختلال اضطرابی در کودکان است. عدم توجه به درمان این اختلال در سنین پایین، می‌تواند یک عامل خطر برای سایر اختلالات روانی دوران کودکی و بزرگسالی باشد. سال‌های اولیه زندگی، ‏یکی از بحرانی‌‏ترین مراحل رشد‎ ‎و تحول انسان به‌شمار می‌رود و هرگونه آسیب جسمی‎ ‎یا روانی ‏وارده، ‏تأثیرات پایداری را بر ‏سایر مراحل رشد‎ ‎انسان بر جای می‌گذارد. لذا این مطالعه با هدف بررسی نقش فعالیت داوطلبانه بر افسردگی ناشی از استرس جدایی از مادر در موش‌های صحرایی انجام شد.
روش بررسی: در این پژوهش استرس جدایی از مادر به‌عنوان یک مدل حیوانی معتبر از سختی‌های اولیه زندگی بر روی رت‌‌های نر نژاد آلبینو ویستار از روز ۲ تا ۱۴ پس از تولد به مدت ۱۸۰ دقیقه در روز اعمال شد. در روز ۲۱ رت‌‌‌ها به صورت تصادفی ‏به سه گروه کنترل، استرس جدایی از مادر، چرخ دوران تقسیم شدند. در روز ‏‏۶۰ رفتارهای شبه افسردگی با استفاده از آزمون شنای اجباری اندازه‌گیری شد. ‏
یافته‌ها: رفتارهای شبه افسردگی متعاقب استرس جدایی از مادر در آزمون‌های شنای اجباری دیده شد. در گروه چرخ دوران رفتارهای بهبود افسردگی دیده شد.
بحث و نتیجه‌گیری: در این مطالعه دریافتیم که ورزش چرخ دوران به‌عنوان یک تمرین داوطلبانه بر خلاف تمرینات اجباری در دوران نوجوانی قادر به تغییر رفتارهای شبه ‏افسردگی است.

واژه‌های کلیدی: افسردگی، فعالیت بدنی، اضطراب

متن کامل