تأثیر ۱۲ هفته فعالیت ورزشی هوازی بر سطوح سرمی واسپین و نسفاتین-۱ در زنان مسن مبتلا به پُرفشاری خون

مریم مختاری ، دکتر فرهاد دریانوش *
دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

مجله پزشکی قزوین

زمینه: آدیپوکین­ها از جمله واسپین و نسفاتین نقش­های زیستی گوناگونی دارند و احتمال داده می­شود با عوامل و بیماری­های مختلفی از جمله قلبی- عروقی و پُرفشاری خون ارتباط داشته باشند.

هدف: مطالعه به منظور تعیین تأثیر ۱۲ هفته فعالیت ورزشی هوازی بر سطوح سرمی واسپین و نسفاتین -۱ در زنان مسن مبتلا به پُرفشاری خون انجام شد.

مواد و روش­ها: این مطالعه مداخله­ای در سال۱۳۹۳ به مدت سه ماه در سالن ورزشی و تندرستی دانشگاه شیراز انجام شد، ۳۰ زن مسن مبتلا به پُرفشاری خون به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه شاهد و مداخله تقسیم شدند (هر گروه ۱۵ نفر). برنامه تمرینی شامل تمرین­های هوازی فزاینده بود که سه جلسه در هفته و به مدت ۱۲ هفته (۳ ماه) اجرا شد. نمونه­های خون قبل از تمرین و ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، جمع­آوری و داده­ها با آزمون آماری تی وابسته و مستقل برای مقایسه درون گروهی و بین گروهی تحلیل شدند.

یافته­ها: میانگین سنی گروه شاهد ۹/۸±۵۶/۱۰سال، فشارخون سیستولی ۰/۸۷±۱۳/۱۰میلی­متر جیوه و فشارخون دیاستولی ۰/۵۶±۷/۸۹میلی­متر جیوه بود. میانگین سنی گروه مداخله ۶/۰۸±۵۵/۱۰ سال، فشارخون سیستولی۱/۳۶±۱۳/۲۸میلی­متر جیوه و فشارخون دیاستولی ۰/۷۸±۷/۷۶ میلی­متر جیوه بود و دو گروه از نظر متغیرهای زمینه­ای تفاوت معنی­داری با یکدیگر نداشتند. پس از ۱۲ هفته فعالیت ورزشی هوازی، تغییرات معنی­داری در سطوح واسپین و نسفاتین گروه مداخله رخ نداد، اما افزایش معنی­داری در سطوح واسپین (۰/۰۴=p) و کاهش معنی­داری در سطوح نسفاتین (۰/۰۳=p) گروه شاهد مشاهده شد.

نتیجه­گیری: با توجه به یافته­ها، آستانه تحریک هر آدیپوکین در مقایسه با آدیپوکین دیگر متفاوت بوده و ۱۲ هفته فعالیت ورزشی هوازی توانسته از افزایش قابل توجه واسپین و کاهش قابل توجه نسفاتین جلوگیری کند.

واژه‌های کلیدی: تمرین های هوازی، فشارخون، نسفاتین، واسپین،

متن کامل مقاله رایگان