تأثیر یک ماه تمرینات مرسوم برآمادگی جسمانی، ترکیب‌بدنی واجرای کاتای قهرمانان بین‌المللی

سعید نیکوخصلت۱؛ جواد وکیلی۲؛ سعید فتح الهی ۳
۱دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز
۲استادیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز
۳کارشناسی‌ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز

فیزیولوژی ورزشی

چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرینات مرسوم یک‌ماهه‌ در کاراته شامل تمرینات قدرتی، هوازی و کاتا بر گشتاورهای فلکشن و اکستنشن ران و زانو، استقامت عضلانی، توان هوازی و بی‌هوازی، ترکیب‌بدنی و اجرای کاتای قهرمانان بین‌المللی کاتای تیمی سه نفرۀ ایران با سابقۀ قهرمانی لیگ‌های جهانی و آسیا بود. این کاتاروها با دامنۀ سنی ۳ ± ۵/۳۱ سال، شاخص تودۀ‌بدنی ۵/۱ ± ۵/۲۵ کیلوگرم بر مترمربع، چربی بدنی ۵/۱ ± ۵/۱۲ درصد در تمرینات یک‌ماهه شامل هشت جلسۀ هوازی، شش جلسۀ قدرتی، شش جلسۀ تکنیک و کاتا و چهار جلسۀ ترکیبی (قدرت و هوازی) شرکت کردند. از ابزار مختلف آمار توصیفی همچون میانگین، انحراف معیار و درصد تغییرات فردی و تیمی برای مقایسۀ اطلاعات پیش‌آزمون و پس‌آزمون استفاده شد. نتایج افزایش قابل‌توجهی را در تمامی گشتاورها نشان داد. همچنین، افزایش قابل‌توجهی در مقادیر استقامت عضلانی مرتبط با نیم‌اسکات با وزن بدن (۵۰ درصد)، پرس‌ سینه با ۸/۰ وزن بدن (۵/۱۹ درصد)، بارفیکس (۵/۳۳ درصد) و در اجرای کاتا بهبودی از نسبتاً قوی به قوی مشاهده شد؛ بااین‌حال، در مقادیر ترکیب‌ بدنی، توان هوازی (دوی ۱۶۰۰ متر) و توان بی‌هوازی (پرش سارجنت) تغییر چندانی مشاهده نشد. به‌نظر می‌رسد باوجود مفیدبودن تمرینات مرسوم کاراته، برای اثربخشی بیشتر باید به نیازهای فردی، رژیم غذایی مناسب و تمرینات تکمیلی توجه ویژه‌ای شود.
کلیدواژه‌ها
کاراته؛ کاتا؛ تمرینات مرسوم؛ قدرت عضلانی؛ توان هوازی؛ توان بی‌هوازی

متن کامل