تأثیر یک دوره تمرین تناوبی هوازی به همراه نانوذرات سلنیوم بر میزان سایتوکاین‌های IL-6، TNF-α و IL-4 در بافت طحال موش‌های مبتلا به سرطان پستان

سودابه چکاچاک۱ ، مهدیه ملانوری شمسی ۲، سارا صعودی۳
۱- گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
۲- گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
۳- گروه ایمونولوژی پزشکی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

مجله دانشگاه علوم پزشکی فسا

زمینه و هدف: سایتوکاین­ها مولکول‌هایی هستند که واسطه­ی ایجاد پاسخ­های ایمونولوژیک هستند. با توجه به اثرات آنتی‌اکسیدانی و ایمونولوژیک نانوذرات سلنیوم و تمرینات ورزشی هوازی، هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین ورزشی هوازی و نانوذرات سلنیوم بر میزان سایتوکاین­های اینترلوکین ۴، اینترلوکین ۶ و فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا (TNF-α) در بافت طحال موش‌های مبتلا به سرطان پستان بود.
مواد و روش­ها: تعداد ۶۴ سر موش بالب­سی به شکل تصادفی به ۸ گروه سالم-کنترل، تومور-کنترل، سالم-تمرین، تومور-تمرین، سالم- نانوذرات سلنیوم، تومور- نانوذرات سلنیوم، سالم- تمرین – نانو ذرات سلنیوم و تومور- تمرین – نانو ذرات سلنیوم تقسیم شدند. گروه­های پژوهش تمرین تناوبی هوازی و استفاده از نانوذرات سلنیوم را به مدت ۶ هفته قبل و بعد از القای سرطان را پشت سر گذاشتند. در پایان هفته ششم بعد از تزریق تومور ۴T1 میزان پروتئین سایتوکاین­ها در بافت طحال با روش الایزا مورد سنجش قرار گرفت.
نتایج: بر اساس نتایج پژوهش حاضر تمرین ورزشی هوازی و نانوذرات سلنیوم باعث کاهش معنادار در حجم تومور گشته­اند (۰۵/۰< P). همچنین نتایج پژوهش نشان‌دهنده کاهش معنادار سطوح تمام سایتوکاین­ها در بافت طحال در اثر سرطان بوده است (۰۵/۰< P)؛ اما نانوذرات سلنیوم و تمرین تناوبی هوازی به‌صورت هم‌زمان باعث افزایش سطوح سایتوکاین TNF-α در بافت طحال گشته­اند (۰۵/۰< P).
نتیجه‌گیری: به نظر می­رسد تمرینات ورزشی هوازی و استفاده از نانوذرات سلنیوم توانسته­اند با افزایش سایتوکاین فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا به‌عنوان یک سایتوکاین مجموعه سلول­های کمکی نوع ۱ در تقویت سیستم ایمنی و کاهش حجم تومور نقش داشته باشند.

واژه‌های کلیدی: تمرین هوازی، نانوذرات سلنیوم، سرطان، سایتوکاین، طحال

متن کامل رایگان