تأثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر نیمرخ لیپیدی مردان جوان غیرفعال

۱رضا قراری عارفی ؛ ۲محمد همتی نفر؛ ۳محمد کردی
۱دانشجوی دکتری دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند
۲دانشجوی دکتری دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران
۳دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشیار دانشگاه تهران

مجله علوم زیستی ورزشی

چکیده
افزایش شدت فعالیت بدنی با کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی ـ عروقی مرتبط است و احتمالاً به این دلیل به بهبود مشخصات لیپوپروتئین‌های خون منجر می‌شود. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شش هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر پروفایل لیپیدی مردان جوان غیرفعال است. به این منظور، ۱۸ مرد جوان غیرفعال، داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و به­طور تصادفی به دو گروه تجربی (۹n=، سن: ۴۱/۱±۳۳/۲۴ سال، قد: ۹۱/۴±۲۲/۱۷۶ سانتی­متر، وزن: ۵۹/۶±۲۷/۷۲ کیلوگرم) و کنترل (۹n=، سن: ۰۱/۲±۲۷/۲۳ سال، قد: ۸۸/۶±۲۲/۱۸۰ سانتی­متر، وزن: ۲۳/۷±۲۷/۷۶ کیلوگرم) تقسیم شدند. آزمودنی­های گروه تمرین به مدت شش هفته و هر هفته سه جلسه تمرین تناوبی شدید را اجرا کردند. از همۀ آزمودنی­ها قبل و بعد از شش هفته اجرای HIIT در حالت ناشتا خون­گیری به­عمل آمد. تجزیه‌وتحلیل داده­ها با استفاده از آزمون­های آماری t مستقل و t همبسته نشان داد، درصد چربی بدن در گروه تمرین به‌صورت معناداری کاهش یافت (P=0.019). هرچند غلظت‌های سرمی تری‌گلیسرید، لیپوپروتئین با چگالی پایین، کلسترول تام و نسبت کلسترول تام به لیپوپروتئین با چگالی بالا کاهش و مقادیر لیپوپروتئین با چگالی بالا افزایش یافتند، این تغییرات از  نظر آماری معنادار نبودند (P>0.05). این یافته­ها نشان می­دهد، اجرای شش هفته HIIT به بهبود نسبی غیرمعنادار نیمرخ لیپیدی در مردان جوان غیرفعال منجر شد که با کاهش معنادار درصد چربی در گروه تمرین همراه است. با توجه به این نتایج، احتمالاً اجرای HIIT از نظر تأثیر زمانی عامل کارامدی برای پیشگیری و بهبود عوامل خطرزای بیماری‌های قلبی ـ عروقی در جوانان غیرفعال است.
کلیدواژگان
تمرین تناوبی شدید؛ تری‌گلیسرید؛ لیپوپروتئین با چگالی بالا؛ لیپوپروتئین با چگالی پایین

متن کامل مقاله رایگان