علیرضا رمضانی، فرامرز یزدانی
دانشجوی دکتری گروه فیزیولوژی، دانشکدۀ تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیر شهیدرجایی، لویزان، تهران، ایرا
مجله دانشور پزشکی
مقدمه و هدف: خطر بیماریهای عروق کرونر قلب با افزایش فشارخون در افراد مبتلا به فشارخون و دارای فشارخون طبیعی، افزایش مییابد. پروتئین واکنشگر-سی، یک نشانگر التهابی دستگاه ایمنی و پروتئین فاز حاد است. هدف از این مطالعه بررسی مصرف کافئین بر فاکتور پیشگویی قلبیعروقی و فشارخون مردان، متعاقب فعالیت واماندهساز است.
مواد و روشها: هشت مرد فعال (نمایۀ تودۀ بدن ۲۲/۱±۵۵/۲۱ کیلوگرم/متر مربع، قد ۱۲/۹±۱۷۴ سانتیمتر، وزن ۶۵/۵±۳۵/۶۱ کیلوگرم و چربی۴۱/۲±۱۹/۱۹ درصد) از بین ۲۴ نفر که اعلام آمادگی کردند، تصادفی انتخاب شدند. یک ساعت پس از مصرف کافئین (mg/kg5) و دارونما، در دو جلسۀ مجزا با پنج روز فاصله برای هر آزمودنی، آزمون بروس اجرا شد. شاخص فاکتور التهابی و فشارخون قبل از مصرف کافئین یا دارونما، یک ساعت بعدازمصرف، بلافاصله و دو ساعت اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از آزمون تی وابسته، تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر در سطح معناداری (P≤۰/۰۵) تحلیل شدند.
نتایج: یافتهها نشان داد که فشارخون سیستولی و دیاستولی با مصرف کافئین در حالت استراحت افزایش یافت؛ اما در پایان فعالیت، بین کافئین و دارونما تفاوت معنیدار نبود؛ ولی اختلاف معنیداری در پروتئین واکنشگر-سی مشاهده شد.
نتیجهگیری: مصرف کافئین در افراد قبل از ورزش موجب افزایش فشارخون به بالاتر از حد طبیعی میشود.
واژههای کلیدی: فشارخون، کافئین، واماندهساز، قلب و عرق، التهاب