تأثیر هشت هفته تمرین پیلاتس به همراه مکمّل‌یاری پروبیوتیک بر برخی از شاخص‌های التهابی در زنان دارای اضافه‌وزن

عیدی علیجانی ، مریم سیفی ، بهروز بقایی
کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش ، ادارۀ آموزش‌وپرورش شهر هشتگرد، منطقۀ ساوجبلاغ، استان البرز، ایران

مجله طب مکمل

چکیده

مقدمه: هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین پیلاتس و مصرف مکمّل پروبیوتیک بر پروتئین واکنشی-C، کراتین کیناز، لاکتات دهیدروژنار و سرعت رسوب گلبول قرمز در زنان دارای اضافه‌وزن است.
مواد و روش‌ها: تعداد ۴۰ نفر در دامنۀ سنّی ۲۳ تا ۲۵ سال به‌صورت هدفمند انتخاب شدند و به‌صورت آگاهانه و تصادفی به چهار گروه ۱۰ نفری «پروبیوتیک، دارونما، پیلاتس و توأم» تقسیم شدند. در مرحلۀ پایه و بعد از هشت هفته تمرین، نمونه‌خون وریدی آزمودنی‌ها جهت اندازه‌گیری مقادیر پروتئین واکنشی-C، کراتین کیناز، لاکتات دهیدروژنار و سرعت رسوب گلبول قرمز اخذ شد. از آزمون تی، آزمون آنکوا و آزمون تعقیبی بونفرونی جهت بررسی متغیرهای تحقیق استفاده شد.
یافته‌ها: پروتئین واکنشی-C و سرعت رسوب گلبول قرمز در بررسی درون‌گروهی در گروه پیلاتس، پروبیوتیک و توأم کاهش معناداری داشت (۰/۰۰۱p=). کراتین کیناز در گروه پیلاتس و توأم کاهش معنادار یافت (۰/۰۰۱p=). لاکتات دهیدروژناز نیز صرفاً در گروه توأم کاهش معنادار یافت (۰/۰۰۱p=). در گروه کنترل مقدار پروتئین واکنشی-C افزایش معنادار داشت (۰/۰۰۱p=). همچنین با توجه به نتایج آزمون آنکوا در بین گروه‌ها ازنظر مقدار کراتین کیناز، لاکتات دهیدروژناز، پروتئین واکنشی-C و سرعت رسوب گلبول قرمز تفاوت معنی‌داری وجود داشت (۰/۰۰۱p=). طبق نتایج آزمون تعقیبی بیشترین کاهش در این شاخص‌ها در گروه توأم مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: به‌رغم اینکه پیلاتس و مکمّل پروبیوتیک به‌تنهایی می‌توانند در کاهش التهاب مؤثر باشند، اما درصورتی‌که پیلاتس با مصرف پروبیوتیک همراه باشد می‌تواند به نتایج بسیار بهتری منجر شود.
واژه‌های کلیدی: پیلاتس؛ پروبیوتیک؛ التهاب؛ اضافه‌وزن

متن کامل مقاله رایگان